گاهی سکوت، بلندترین فریاد دنیاست.
آدمهایی هستن که هزار حرف توی دلشون دارن، ولی فقط با یک نگاه همهچیز رو میگن.
زندگی پر از لحظههای کوچیکیه که خیلی وقتا نادیده میگیریم؛ مثل بوی نون تازه صبحگاهی، صدای بارون روی شیشه، یا خندهٔ سادهٔ یک دوست.
شاید خوشبختی همین باشه:
اینکه بتونیم چیزهای کوچیک رو جدی بگیریم،
و یادمون نره که دل، با سادهترینها آروم میشه.
