هنوز گیجم نمیدونم خوبه یا بد؟ که خاطرات تا ابد باهات میمونن ...
حتی قدیمی ترینشون ، یا اونیکه واسه فراموش کردنش بارها و بارها به خودت سخت گرفتی و تلاش کردی
حتی محبوب ترینشون هم به طرز بی رحمانه ای عذاب آوره
یاد تموم خنده هایی که مدتهاست از لبات محو شده
سپری کردن لحظه ها کنار آدمهایی که از اونها فقط اسم بجا مونده و چند " یادش بخیر"
نمیدونم خوبه یا بد ؟ هنوز نمیدونم و این سوال همیشه با من خواهد بود و با هر خاطره ای که مهم نیست کجا باشم ، کنج اتاق خلوت تاریکم یا وسط یک خیابون شلوغ یا یک کافه محبوب وقتی بخار های فنجون قهوه ام دارن به صورت میخورن ، یادم میاد و بیشتر واسم تدائی میشه که واقعا حافظه خوبه یا بد؟
گاهی عمیقا خودمو مشغول میکنم هیچی یادم نیاد !
گاهی با یاد گذشته یا لبخند میزنم یا درس میگیرم
اما هیچوقت در هیچکدام از لحظه ها یا افکارم به پاسخ این سوال نرسیدم ، بیاد آوردن خوبه یا بد؟
نیکتا یداللهی
