گلِ همیشهِ زمستون

ترس ، شب رو پُرکرده از عُق زدن
فردا رو بالا میارم
ماه من گم شده
پسرک کُنج دلم گریه میکنه
چِک چِک ، اشکاش میریزن
گلِ همیشهِ زمستونِ دِلم رو آب میدن
گلِ همیشهِ زمستونم
جون میگیره با نبودن
با سوزِ تاریکِ قلب
جون میگیره
با سرمای روحم
دستایِ گم شده ی گرم تر از برگایِ نارنجی
شده خیالِ سردهِ دستای زردم
آبیِ نگاهِ چشمی
سرخ تر از قرمزِ روح
دریغا
دریغا
قلبِ تاریک ، بی رنگ تر از خاکستری شده
گلِ همیشهِ زمستون ، معنایِ برفیِ دردناک
دوستِت دارم دوستِ بی چون و چرا