امشب

_امشبم از همون شبایی لعنتیه
از همون شباییه که قرار نیس صبح بشه
از همون شباییه که هی مزه ی اشکو حس میکنی
از همون شباییه که قلبت آروم آروم داره مچاله میشه
از همون شباییه ‌که دیگه دلت نمیخواد بلند بشی
از همون شباییه که میخوای فقط تموم بشه یا تموم بشی
+ولی امشب دیگه از اون شبا نیست..
چون من کنارتم
سرمو برمیگردونم و به قشنگ ترین چشایی که تو عمرم دیدم خیره میشم
دستاش تو جیبشه دوباره همون بلوز چهارخونه ی قرمز و پوشیده
میاد و میشینه کنارم
با یه حالت حق به جانبی میگه:وقتی منو داری غم چکارست بین ما؟
_گاهی غم آدمارو بهم وصل میکنه،بهم ربطشون میده و پیوند بینشون ایجاد میکنه!
+نکنه من با غم بهت متصلم؟
_چی میگی دیوونه تو تنها دلیلی هستی که وقتی پیشمی غم دیگه جایی نداره کنارم..
یه لبخند میاد رو لبش از همونایی که همیشه یاماچ میگف:من و تو اون چال گونت دفن کن..
کاش میتونستم دفن بشم تو چالش
دیگه همیشه باهاش بودم
وقتی غم داشت کنارش بودم
وقتی درد داشت مرهمش بودم
وقتی مشکل داشت پناهش بودم
اصن میدونه من به همه چیزای دور و برش حسودیم میشه؟
به اون بلوز چهار خونه‌ی تنش حسودیم میشه که تنشو به بغل کشیده!
به اون انگشتر که انگشتاشو داره!
به اون پتو که هر شب جسم خستشو تو آغوشش میکشه!
به مامانش که صبحا با اون قیافه ی بهم ریختش مواجه میشه )
به دوستاش که دارنش!
من حتی به رهگذرای خیابونم که از کنارش رد میشنم حسودیم میشه..!
_دلیل حالِ خوبمی..
+بیا پیچیدش نکنیم منم دوست دارم ))
تلاقی نگاهمون!
همون جایی که دلم میخواد تا آخر عمرم،تو اون چشما غرق بشم،همون جایی که اون حس نابه که نمیدونم اسمش چیه زیر دلمو قلقلک میده..،همون جایی که جا داره بگم:من دیگه چی میخوام از این زندگیه کوفتی؟
و این نقطه یه شروعه!
شاید یه شروع برای قلب و احساساتم که بخوان بهم ثابت کنن هنوزم دنیا قشنگیایی مثله تورو داره یا شایدم بخوان ثابت کنن زندگی چیزی جز دریای احساس نیست تو نمیتونی جلوی امواجشو به ساحلت بگیری،تنها کاری که ازت بر میاد اینکه فقط آغوش تو به روشون باز کنی )
من آغوشم و باز کردم و دریا بهم یه صدف داد که مرواریدش تنها با وجود احساسات واقعیم،خودشو بهم نشون داد،مرواریدی که جاش همیشه گوشه دنجِ قلبمه..
_الان همونجام ک صائب میگه:
"عشق برداشت ز کوچک دلی خاک مرا
ورنه ویرانه ی من قابل تعمیر نبود"


_NYX_