شاید دیده باشید آدم هایی که که لذت بردن را بلد نیستند.
موکولش میکنند به وقت سفر.آن هم سفر خارجی.آن هم ارزان.آن هم با کیفیت بالا.آن هم بیدردسر.آن هم طولانی.آن هم با یک همسفر فوق العاده سرزنده و شاداب.
اصلا نه
کسانی که لذت بردن را موکول میکنند به وقتی که خانه شان،ماشینشان،اسباب و اثاثیه منزلشان،همسرشان و الی آخر مهیا باشد و بینقص.
لذت بردن،بلدی میخواهد
اصلا خلق شده ایم که لذت ببریم
از یاد گرفتن یک مساله ی ساده ای که ذهنمان را مشغول کرده بود
و از بوی بهشتی نوزاد
از چای تنهایی خوردن ،در یک بعد ازظهر سرد پاییزی
از مجله خواندن کنار بخاری
از سکوت مطلق روستا
از طعم ناب و بی مانند کُنار
از سبکی بعد از ورزش در یک باشگاه کوچک کنار خانه
از خلا ذهنی در یک زیارتگاه
و هزاران لذت ریز و درشت دیگر
اصلا لذت بردن هنر میخواد
و زندیگ بدون این هنر
چقدر سخت و دلگیر است...
