قبل شروع: این متن ادامه این متنه.
و اینکه خانم دهقان گفت هیچوقت منظورش این نبوده که حرامزاده ناقصالخلقه است و سوءتفاهم شده. لازم دیدم در این متن بابت حرفهایی که در متن قبل راجع بهش زدم، ازش عذرخواهی کنم. امیدوارم ببخشه و دیگه طوری حرف نزنه که باعث سوءتفاهم بشه.
ازدواج حرام یا نامشروع فقط و فقط ازدواجیه که در پیشگاه قانون ثبت نشده باشه.
دلیلش رو در گفتگویی که در متن قبل با دو تن از کاربران داشتم، گفتم. این دو تا جواب رو ببینید:
ازدواج نامشروع ناعادلانه است. اما سوال اینکه چطور؟ باید تبیین بشه.
تبیینش در هگل هست.
به مساله تعهد برمیگرده. ازدواج یه عهده. توش تعهد هست. زن و مرد با هم عهد میبندند که یه روح واحد رو تشکیل بدن. با این کار، در قبال همدیگه از حقوق و تکالیفی برخوردار میشن.
اما لازمه آزادی این عهد یا معامله یا قرارداد، اینه که جامعه از طریق قانون یا سنت یا رسم یا عرف ضامنش باشه (بهترینش قانونه). اینجوری کسی نمیتونه سر کسی رو کلاه بذاره.
اما ازدواج نامشروع دقیقا ازدواجیه که از چشم قانون پنهانه. در این ازدواج هیچ تعهدی وجود نداره. در نتیجه خانوادهای نیست و در نتیجه، فرزندی که از این ازدواج به دنیا بیاد، از حقوق اصلی خودش محروم باقی میمونه.
در یه ازدواج نامشروع یا همون سفید، دو طرف قادرند هر زمان که دلشون خواست برن، بدون اینکه تبعات قانونی براشون داشته باشه. حالا فرض کن در چنین ازدواجی یه بچه به دنیا بیاد. هر زمان امکان داره یکی از والدین بذاره و بره. این ظلم به بچه است.
در اسلام مفهومی به نام حرامزادگی تعریف شده و از مسلمانان خواسته سمت ازدواج نامشروع نرن. چون اگه بچهای به دنیا بیاد، به اون بچه ظلم خواهد شد.
و
اما اگه این آدمهایی که نمیخوان تکلیف به عهده بگیرند، بچهدار بشن چی میشه؟ اون بچه مظلوم به دنیا میاد. بچه از والدینی به دنیا میاد که حاضر نیستند هیچ تکلیفی در قبالش به عهده بگیرند.
قانون برای محافظت از هر کودکی باید چه کار کنه؟
قانون باید بخواد که پدر و مادر هر کودکی در پیشگاه خودش مشخص باشه.
در ادامه باید یه تعریف هم برای حرام به دست بدم.
حرام هر چیزیه که با ذات و صفات خدا در تضاد باشه.
خدا حرمت داره. در نتیجه هر چیزی که تجاوزی به این ذات و صفات باشه، حرامه.
مثلا حیات از صفات خداست. در نتیجه، حیات حرمت داره و نقض حیات حرامه. عدالت هم از صفات دیگه خداست.
درون جامعه هر چیزی که با عدالت اجتماعی در تضاد باشه، حرامه.
در قرآن محمد هم ازدواجی که در پیشگاه قانون (و به طور کلی، در پیشگاه یه نهاد عمومی در جامعه) ثبت نشده باشه، حرامه. دلیلش هم اینه که در این ازدواج، فرد میتونه عدل الهی رو زیر پا بذاره و کسی هم نمیتونه بهش بگه چرا.