یادداشتی بر سریال سرباز

به تازگی مجموعه تلویزیونی سرباز کار آقای هادی مقدم دوست از شبکه آی فیلم باز پخش شد و من خوشبختانه توانستم با فراغ بال و در سکوت این مجموعه رو دوباره با دقت بیشتر ببینم .

باید اعتراف کنم که از ریتم کند و کسل کننده سریال در زمان پخش اصلی( فکر کنم ماه رمضان 99) اصلا خوشم نیومد و کاملا منو بی‌حوصله و عصبی می‌کرد.

اما......

دیدن مجدد این سریال برای من دریچه ای شد به درک اینکه چطور می‌توان راه کمال و تعالی روح بشر رو پیدا کرد درست مثل پیچک های سبزی که در همه صحنه ها حضور داشت در خانه مادر (مصنوعی بود و به نظرم به توهم تولد یک رابطه اشاره میکرد)

در خانه یلدا و یحیا (پیچک ها هر روز در حال رشد بالندگی و یلدا درحال آبیاری )

در پادگان(یک روز یحیا یک روز غلامرضا یک روز علیرضا و یک روز فلکی هر کدام در سکوت در حال آبیاری)

آبیاری مساوی با* تلاش *

تلاش برای رشد و بالندگی در سکوت همراه با تعمق و تفکر

یعنی همه جا مدرسه است؟

باید یاد گرفت باید شجاع بود باید وظیفه شناس بود باید عاشق بود باید ملاحظه گر بود نباید بی‌تفاوت بود هر حادثه هر خبر هر دیدار و هر آدمی که سر راه زندگی تو قرار میگیره ماموریت دارد تا تو رو به خود حقیقت برسونه

من حقیقتا به همه کسانی که که می‌خواهند ازدواج کنن ،کاری رو شروع کنن، سفر برن و انسانیت رو پیدا کنن

صمیمانه توصیه می کنم این سریال رو با حوصله ببینن و به همه سکانس ها و همه دیالوگ ها و همه روایت های راویان داستان با دقت گوش بدن مطمعنم که چیزهای خوبی رو یاد می‌گیرن.

ممنون ازآقای هادی مقدم دوست بخاطر اینهمه نبوغ

و آقای آرش مجیدی عزیز گمان نمی‌کنم کسی می‌توانست به این خوبی نقش یحیا رو بازی کند.

پی نوشت؛

قسمت آخر رو در پخش اصلی ندیده بودم و امشب موفق شد ببینم و در قسمت آخر تعالی بشر به کمال رسید

بسیار قابل تحسین بود.

دعوت میکنم از همه عزیزان که این مجموعه بی نظیر رو دیدن برداشت خودشون رو حتما برای من بنویسن

بینهایت خوشحال میشم🙏🏻🌱🌱🌱🌱🌱

در پا