گنج

انسان ها وقتی گنجی داشته باشند، مثل چشم های شان از آن مراقبت می کنند. جای این گنج همیشه امن است. حواس صاحبش هست که کجا گنجش را بیرون بیاورد. گنج اش را به هر کسی نشان نمی دهد. برای زن ها، موهای شان حتما خیلی با ارزش است که آن را ملاک زیبایی خود می دانند. حیف این گنج نیست که همیشه ، همه کس آن را ببینند؟ آیا نباید از این گنج، خوب مراقبت کرد؟ آیا این دارایی، ارزش یک فضای امن را ندارد؟

چه بسیار انسان هایی که “برای محافظت از گنج ما” از جان شان گذشتند!

یکی از دوستانم گفت: «خدا خیلی به ما زن ها لطف کرده. ما با حجاب مون هر لحظه در عبادت خدا هستیم. و ما قدر نمی دونیم.قدر لطف بزرگ خدا رو نمی دونیم. قدر جان هایی که فدای حجابِ ما شدند رو نمی دونیم! »

من یک دختر ۱۳ ساله ی با حجاب هستم. و حجابم را دوست دارم. وقتی حجاب دارم فکر نمی کنم اسیر هستم. و وقتی حجاب ندارم فکر نمی کنم آزاد شدم. چون من دارم از گنج ام محافظت می کنم. و محافظت از یک گنج با ارزش، فقط یکی از دلایل حجاب، در دین اسلام است.

من یک دختر با حجاب، آزاد و عاشق کشورم هستم. و از نظر من:«اسلام دین آزادی نیست. اسلام دین آزادگی است!»