ما اغلب از رقابت فرار می‌کنیم، غافل از اینکه گاهی بزرگ‌ترین نعمت برای رشد ما، حضور یک رقیب واقعی‌ست.
رقیبی که بدون اینکه بدانیم، نقشه راه‌مان را دقیق‌تر، استانداردمان را بالاتر، و انگیزه‌مان را زنده‌تر نگه می‌دارد.
وقتی به رقبای بزرگ جهانی نگاه می‌کنیم، مثل Mercedes-Benz و BMW، متوجه می‌شویم که رشد، نه در سایه حذف رقبا، بلکه در کنار آن‌ها اتفاق افتاده. هر بار که یکی‌شان به نوآوری تازه‌ای دست زده، دیگری به‌جای عقب‌نشینی، سطح بازی را بالاتر برده. این دو برند، نه‌تنها بازار خودرو لوکس را زنده نگه داشته‌اند، بلکه خودشان را هم به‌واسطه همدیگر زنده نگه داشته‌اند.
در دنیای ابزارآلات، رقابت سخت اما سازنده میان Milwaukee و Makita دقیقاً همین نقش را ایفا کرده. تکنولوژی بهتر، طراحی حرفه‌ای‌تر و دوام بیشتر، نتیجه‌ی وجود یک «رقیب ارزشمند» بوده، نه یک «دشمن خطرناک».
این رقیب‌ها مثل آینه‌اند. شما را با خودِ واقعیتان مواجه می‌کنند. آن‌ها در چیزهایی قوی‌اند که شما هنوز در حال آموختن‌اش هستید. و گاهی هم برعکس. همین تبادل نامرئی، همان «تهدید مثبت» است که انسان‌های باهوش از آن استقبال می‌کنند، نه واهمه.
چیزی که از تجربه‌ی چندین ساله‌ام در کوچینگ سازمانی آموخته‌ام این است که:
افراد باهوش، رقبای ارزشمندشان را حفظ می‌کنند. چون می‌دانند بدون آن‌ها، آرمان‌های‌شان کمرنگ می‌شود.
و حتی فراتر از آن…
رهبران واقعی بازار، فقط برای خود نمی‌دوند.
گاهی اگر ببینند رقیب ارزشمندشان در آستانه زمین خوردن است، او را بلند می‌کنند. چون می‌دانند که سقوط او، ممکن است نه‌تنها او را، بلکه کل بازار را تضعیف کند. و آن‌وقت، چه کسی باقی می‌ماند تا شما را به چالش بکشد؟ تا شما را وادار به بهتر شدن کند؟
رقیب ارزشمند، فقط کسی نیست که بخواهید از او جلو بزنید؛
او کسی‌ست که باعث می‌شود خودتان را زمین نزنید.
پس اگر امروز در آرامشِ بدون رقابت هستید، حواس‌تان باشد:
آرامش بدون رقابت، اغلب دره‌ای‌ست که با شیب ملایم، شما را از قله پایین می‌کشد.
و اگر امروز رقیبی دارید که گاهی شما را آزار می‌دهد، اما اغلب شما را بهتر می‌کند…
باید بگویم خوش‌به‌حال‌تان.
با احترام،
حمید رحیمی‌نژاد
کوچ بین‌المللی کسب‌وکار
#حمید_رحیمی_نژاد
#HamidRahiminejad
