ابو جعفر محمد بن محمد بن حسن جهرودی طوسی، ملقب به خواجه نصیرالدین طوسی، شاعر، فیلسوف، متکلم، همه چیزدان، ستاره شناس، اندیشمند، فقیه، منجم، ریاضی دان، پزشک، منجم، عارف و معمار ایرانی بود. کنیه این همه چیزدان ایرانی «ابو جعفر»، و به القابی همچون «محقق طوسی»، «خواجه»، «نصیر الدین» و «استاد بشر» مشهور است.
خواجه نصیر الدین طوسی، حکیم و همه چیزدان ایرانی، شیعه و در قرن هفتم هجری قمری زندگی می‌کرد. نصیرالدین طوسی، کتاب ها و رساله های بسیاری نوشته است. علوم اخلاق، منطق، فلسفه، کلام، ریاضیات و نجوم از آثار کتب و رسالات و... این حکیم ایرانی می‌باشند.
مهم ترین و مشهور ترین آثار خواجه نصیرالدین طوسی، اخلاق ناصری، اساس الاقتباس، اوصاف الاشراف، تجرید الاعتقاد، شرح الاشارات، جامع الحساب و کتاب مشهور زیج ایلخانی و تذکرة فی علم الهیئة در علم نجوم می‌باشند.
خواجه نصیرالدین طوسی یک کتابخانه با بیش از 400 هزار جلد در مراغه تاسیس کرد و نام آن کتابخانه را، «کتابخانه مراغه» گذاشت. او علاوه بر کتابخانه مراغه، رصد خانه مراغه را بنا نهاد.
خواجه نصیرالدین طوسی، حکیم و همه چیزدان ایرانی در 11 جمادی الاول سال 597 هجری قمری در شهر طوس چشم به جهان گشود. نصیرالدین در زمان ... مشاهده ادامه مطلب ...
