گروه درمانی یا همان Group Therapy نوعی درمان است که به گروهی صورت میپذیرد، که این نوع درمان عمدتا در حوزه های روان درمانی کاربرد دارد که شامل یک یا چند درمانگر به همراه چندین درمانجو این گروه را تشکیل میدهند.
گروه درمانی با نام سایکوتور هم شناخته میشوند.
این نوع درمان در سراسر جهان یک درمان معمول و جا افتاده ای است که ب صورت گسترده در مکانهای مختلف مثل:درمانگاه های خصوصی، بیمارستان ها، کلینیک های بهداشتی روانی و... برگزار میشود که بسته به نوع نیاز درمانجویان این گروه ها برگزار میشود.
در درمانهای گروهی و سایکوتور ها گروه های درمانی تشکیل میشود که اعضای آن گروه شامل افرادی هستند که همگی دارای یک مشکل مشترک میباشند.
در گروه درمانی افراد با یک مشکل مشابه ولی در مراحل مختلف روند درمان هستند که خود امید به بهبودی را در عضو تازه وارد به این گروه را بالا میبرد.
عضویت در گروهی که همه اعضا یک مشکل مشترک دارند به افراد کمک میکند که دریابند در این مسیر تنها نیستند و افراد با تجربه ای مشترکی وجود دارند که درد او را بفهمند.
افراد و عضای گروه میتوانند تجربه ها و اطلاعات خود را با دیگر درمانجویان به شتاک بگذارند.
افزایش اعتماد به نفس، عزت نفس
با به اشتراک گذاشتن نقاط قوت خود در گروه کمکی میشود و تشویق توسط دیگر اعضا کمک بسیاری میشود برای بالا رفتن اعتماد به نفس و عزت نفس درمانجویان
گروه درمانی مانند یک خانواده کوچک است که افراد میتوانند با به اشتراک گذاشتن تجارب کودکی و حال خود بازخورد ها راه حل هایی دریافت کنند و از ایجاد رفتار های مخرب در خانواده واقعی جلوگیری شود و رفتار مفید جایگزین آنان شود.
همانگونه که در شبیه سازی خانواده گفتیم گروه درمانی یک شبه جامعه کوچکی است که اعضا با به اشترک گذاشتن تجارب خود باز خورد های مثبت و منفی را دریافت میکنند و یاد میگیرند رفتار سالم را جایگزین رفتار مخرب در جامعه نمایند.
درمانجویان واعضای یک گروه میتوانند یک عضو و یا درمانگر را الگوی خود قرار داده و رفتار او را مشاهده و تقلید نماید.
اعضا با تعامل با دیگر اعضا و درمانگر میتواند درک بیشتری از رفتار خود داشته باشد و یاد بگیرد رفتار مفید و سالم را جایگزین رفتار مخرب خود نماید.
افراد یاد میگیرند که احساسات و تجربیات خود را باگروه به اشتراک بگذارند تا کمک بسیاری جهت تسکین درر،استرس و احساس گناه آنان شود.
در حالی که گروه درمانی به افراد در یک گروه پشتیبانی و راهنمایی ارائه می دهد ، گروه درمانی به اعضای گروه کمک می کند تا درک کنند که آنها مسئول زندگی ، اعمال و انتخاب خود هستند
گروه ها میتوانند با تعداد اعضا 4 نفر تا 12 نفره باشند که با توجه به مشکل اعضا و با مشورت و تصمیم جمعی همچنین صلاح دید درمانگر معمولا هفته ای یک یا دوبار به مدت یک ساعت به بالا برگزر میشود
که گاهی گروه درمانی هایی وجود دارد که یک هفته کامل و 24 ساعته برگزار میشود.
تعداد جلسات عدد خاصی ندارد و بستگی به پیشرفت اعضا و باز هم صلاح دید درمانگر تعداد جلسات تعیین میشود.
جلسات میتونند به صورت آزاد و یا خصوصی باشد
که جلسات آزاد در هر زمانی عضو گیری نماید ولی جلست خصوصی در ابتدا که عضو گیری مینماید دیگر عضو جدیدی را به راحتی نمیپذیرد.
در بسیاری از موارد ، گروه در اتاقی دیدار می کنند که صندلی ها به صورت دایره بزرگ مرتب شده اند تا هر یک از اعضا بتواند سایر افراد گروه را به راحتی ببیند.
جلسات با معرفی اعضای گروه و به اشتراک گذاشتن دلیل حضور در گروه آغاز میشود. اعضا همچنین ممکن است تجربیات و پیشرفت خود را از آخرین جلسه به اشتراک بگذارند.
نحوه دقیق انجام جلسه تا حد زیادی به اهداف گروه و سبک درمانگر بستگی دارد.
مقاله ای که در انجمن روانشناسی آمریكا منتشر شده حاكی از آن است كه گروه درمانی همچنین دارای اثربخشی بر تعدادی از بیماری های روانی مانند اختلال هراس ، اختلال دو قطبی ، وسواس فوبیا ، ترس از اجتماع و مصرف مواد مخدر بوده است.
در گروه درمانی اعضا حس تنها بودن را از خود میکنند و میبینند که افراد دیگر با همین مشکل با درصد پیشرفت های مختلف در درمان وجود دارند که خود انگیزه و حس خوبی برای درمان به آنان میدهد.
به اشتراک گذاشتن تجربیان استرس زا و یا شادی بخش در گروه و دریافت بازخورد جهت تصمیم گیری بهتر
مقرون به صرفه بودن این جلسات نسبت به جلسات روان درمانی خصوصی
گروه پناهگاه امن برای اعضا تا بدون ترس از واکنش و قضاوت توسط دیگران رفتار های خود را به اشترک بگذارند.
منبع : روبه راه