هر روز داره به نگرانیم اضافه میشه. هر چی بیشتر سرچ میکنم کمتر میابم. رزومه فرستادم ولی اکثرش ریجگت شدم. خب من تازه کار چجوری جایی رو برای کاراموزی پیدا کنم؟ تو این شهر بزرگ نه کسی رو میشناسم نه هیچی. از طرفی هر چی بیشتر میرم جلو بیشتر میفهمم هیچی بلد نیستم. در واقع گیج میشم. از چیزی که اول کار شروع کردم خیلی فاصله گرفتم و حالا هیچکدومش رو بلد نیستم. از تحلیل دیتا (Data analysis) رفتم سراغ ماشین لرنینگ بعد دیپ لرنینگ بعد تکست ماینینگ همزمان یه سری به SQL و Tableau زدم. حالا از همه چی یه ذره میدونم و هیچی بلد نیستم. همین منو ترسونده، اینکه همه چی به گوشم خورده ولی هیچی بلد نیستم. یعنی میشه این روزا بگذره؟ منم یه جایی برای کارآموزی یا کار پیدا کنم؟ یعنی میشه نگرانیام تموم بشه؟ یعنی میشه؟
کاش یه شغلی بود فقط یاد میگرفتی و بهت حقوق میدادن. من عاشق یادگیری هستم شاید بخاطر همینه مدام از یه شاخه به شاخه دیگه میپرم. اخر شب که میشه به مامانم میگم چرا روز 24 ساعته. 24 ساعت خیلی کمه. من تو این مدت کوتاه چطور اینهمه کار انجام بدم؟ اینهمه چیز جدید برای یادگیری هست من چطور تو این مدت کم همه رو یاد بگیرم.
کاش کاش بینهایت زمان داشتم. از صبح تا شب از شب تا صبح مینشستم فقط یاد میگرفتم.
کاش زندگی یه کم جوری بود که میخواستم.
