استفاده از ای ام اس(EMS) در شبیه سازی ورزش و تقویت عضلات

• ای ام اس (EMS) در ابتدا روشی برای درمان بوده ولی در طول 20 سال گذشته، حضور فزاینده ای در تمرینات قدرتی برای افراد مختلف داشته، اکنون استفاده از آن در ورزش نیز رایج شده است. این روش در ورزش بسیار نوآورانه بوده که با استفاده از لباسی مخصوص با تکنولوژی بالا، عضلات تحریک، و فعال می شوند. بدین نحو که الکترودهای استراتژیک موجود بر روی آن با هدف قرار گرفتن هر یک از آنها بر روی گروه‌های عضلانی اصلی، عضلات مذکور در حالت ورزش کردن قرار می گیرند و به مزایای تمرینی افزوده شده، نتایج بالاتری را ارائه می‌دهند. در چند دهه اخیر استفاده از الکتریسیته برای تقویت و شبیه سازی آن برای ورزش عضلات، از دیگر موارد کاربرد آن بوده که در اغلب ورزشگاههای مطرح دنیا وحتی در منازل مورد استقبال قرار گرفته است.
• تحریک ناشی از تکانه های الکتریکی می تواند تمام گروه های عضلانی اصلی و همچنین سخت ترین و عمیق ترین ماهیچه ها را فعال کند. با استفاده از این روش می توان عضلات را با شدت بیشتر بدون آن که وزن یا فشار تخریب کننده بر روی مفاصل وارد شود و در مدت زمان کوتاه تری تمرین داد.
• به حداقل رساندن خستگی، افزایش جریان خون در عضله، حداکثر نیروی خروجی، استقامت قدرت و کاهش علائم دردناک، دلایلی هسنند که به محبوبیت این رویکرد ورزشی کمک می کنند حتی افزایش قابل توجهی در استحکام حداکثری عضلات به هر دو شکل استحکام دینامیکی و استحکام ایزوکنتیک مشاهده می شود.
• مطالعات بر روی ورزشکاران حرفه ای نشان داده است که تمرینات EMS مکمل، می تواند به افزایش قدرت بدنی موثر منجر شود. مالاتستا و همکاران (2003) متوجه شدند که این نظر برای والیبالیستها بسیار صادق است، مافیولتی و همکاران (2000) برای بازیکنان بسکتبال و تنیس بازان، باباولت و همکاران (2007)برای بازیکنان راگبی، Bilot و همکاران (2010) در بازیکنان فوتبال افزایش توانایی پرش و قدرت را به اثبات رساندند.
• علی رغم توانایی های متعدد EMS برای استفاده از آن، هدف فعلی فقط شناسایی تأثیر EMS برای ورزشکاران است. برخی از یافته های تحقیقاتی به وضوح نشان می دهند که ترکیب EMS با برنامه های ورزشی بسیار موثرتر از ورزش به تنهایی است. تحریک الکتریکی عضلانی (EMS) و انقباضات ارادی ورزشی را می توان در یک برنامه ورزشی و به دنبال یکدیگر انجام داد این ترکیب استفاده از تحریک الکتریکی عضلات و تمرینات ورزشی را در اصطلاح تمرینات مکمل هم می نامند.
• فیلیپوویچ و همکاران (2016) با کمک گرفتن از 22 بازیکن فوتبال در طی 14 هفته مطالعه، متوجه شدند که این دو روش مکمل یعنی اثر EMS با حداکثر ظرفیت، بهمراه تمرینات ورزشی، بر روی قدرت، سرعت دویدن، ارتفاع پرش نتایج مطلوبتری خواهند داشت . جلسات EMS دو بار در هفته بود که با تمرینات منظم ورزشی 6 تا 7 بار در هفته تکمیل می شد. مشخص شد پیشرفت های قابل توجهی در توانایی دوی سرعت تا حد(0/8%) رخ داده است به عبارت دیگر زمان دوی سرعت آنها در مسافت 5 متر نیز 2.9٪ کاهش یافته بود. او همچنین پیشنهاد کرد که تحریک الکتریکی عضله (EMS) می تواند جایگزین عملی برای ورزش معمولی باشد. با این وجود، فیلیپوویچ و همکاران در سال 2019 در یک تجزیه و تحلیل بعدی کاربردEMS در استحکام بدنی در کلاس بالاتر ورزشی را تأیید کردند.