ورزش صبحگاهی به فعالیت ها و تمرینات جسمانی سبک گفته می شود که در ابتدای صبح انجام می گیرد. وقتی ورزش می کنید، دمای بدنتان بالا می رود و جریان خون به سمت مغز بیشتر می شود. در نتیجه اکسیژن رسانی به مغز بیشتر شده و مغز شما نسبت به قبل، آمادگی بیشتری برای انجام فعالیت های ذهنی خواهد داشت.
درباره فواید ورزش صبحگاهی مطالب بسیاری گفته شده است. اما اینکه که چگونه باید به ورزش صبحگاهی پرداخت و چه نکاتی را باید در نظر داشت، مطلبی است که در این مقاله سعی داریم به آن اشاره کنیم.
برخی افراد بلافاصله بعد از بیدار شدن در صبح، می توانند به فعالیت بپردازند. اما برخی افراد به زمانی نیاز دارند تا از حالت خواب خارج شوند و بتوانند خود را برای کار آماده کنند. این بسته به شناخت شما از خودتان دارد که بلافاصله بعد از بیدار شدن ورزش کنید یا بعد از چند ساعت فاصله، این کار را انجام دهید.
اگر کارمند هستید و مجبورید صبح زود به اداره و محل کار بروید، می توانید ورزش صبحگاهی را در ابتدای کار و در محل کار با انجام حرکات ساده و سبک انجام دهید.
اگر دیر از خواب پا می شوید، بهتر است حرکات را در رختخواب انجام دهید.
تمرینات هوازی با معده ی خالی، چربی سوزی بیشتری دارند زیرا بدن از چربی به عنوان سوخت استفاده کند، چرا که ذخایر گلیکوژن بدن در حالت ناشتا بسیار اندک است.
اگر با شدت متوسط یا کم ورزش می کنید، ایرادی ندارد. اما اگر تمرینات با شدت بالا یا تمرینات قدرتی با مقاومت های سنگین انجام می دهید، ناشتا بودن به ضررتان خواهد بود.
وقتی شدت تمرین از یک حدی بالاتر می رود، بدن برای تامین انرژی، در حالت غیر هوازی قرار گرفته و از کربوهیدرات ها به صورت گلیکوژن استفاده می کند. اگر ذخایر گلیکوژن کافی نباشد، عملکردتان افت خواهد کرد.
اگر تمرینات شدیدی انجام می دهید و صبح ها فرصت خوردن صبحانه ندارید، زمان ورزش را برای ساعات بعدی روز بگذارید.
خوردن صبحانه یک تا دو ساعت قبل از ورزش، می تواند به شما کمک کند که سوخت کافی در اختیار داشته باشید. ورزش کردن با شکم خالی، باعث می شود که شما احساس ضعف و کسلی کنید.
مهم است بدانید که اگر یک وعده غذایی بزرگ را قبل از ورزش بخورید، بخشی از خون شما به طور بالقوه ماهیچه هایی را از ورزش منحرف می کند تا به پردازش غذا کمک کند.
اگر می خواهید قبل از ورزش غذا بخورید، توصیه می شود غذای سبکی بخورید.
اگر دوست دارید بعد از شام تمرین کنید، بهتر است چند ساعت پس از خوردن غذا، صبر کنید تا هضم غذا انجام شود، به خصوص اگر غذای سنگین خورده باشید.
اینکه چه نوع فعالیتی انجام دهید، به سلیقه خودتان است. برخی ترجیح می دهند تنهایی پیاده روی کنند و برخی ورزش دسته جمعی را ترجیح می دهند.
در هر حال توجه کنید که فعالیت های ورزشی صبحگاهی، معمولاً سبک و تفریحی هستند. و ابتدا با فعالیت های سبک شروع می شود و در ادامه با شدت متوسط نیز انجام می شود.
چون قدرت عضلات، صبح ها بعد از بیدار شدن از خواب، کمترین است توصیه می شود که صبح ها تمرینات سبک را انجام دهید و فعالیت های سنگین را به ساعات بعدی روز، که عضلات قوی تر هستند، موکول کنید.
شدت تمرین در ورزش صبحگاهی، به میزان آمادگی جسمانی شما بستگی دارد. اگر تا به حال فعالیت جسمانی زیادی انجام نداده اید، تمرینات را با شدت پایین آغاز کنید.
فعالیت شدت پایین، فعالیت هایی هستند که فرد به راحتی بتواند در حین فعالیت نفس بکشد و در دمای هوای معمولی، عرق نکند.
فعالیت هایی که در آن ها تنفس تند می شود و فرد عرق می کند، از نوع شدت بالا محسوب می شوند. این تمرینات را به بعد از ظهر موکول کنید.
تمرینات کششی ایستا با شدت متوسط، بهترین نوع فعالیت در ورزش صبحگاهی هستند. از فعالیت های ضربه ای و پرتابی و همچنین فعالیت های خسته کننده در ورزش صبحگاهی، اجتناب نمایید.
قبل از هر فعالیت ورزشی، لازم است حداقل 5 دقیقه بدنتان را گرم کنید. که این قضیه، برای ورزش صبحگاهی نیز صدق می کند. اما ورزش صبحگاهی به گرم کردن بیشتری نیاز دارد.
آرام آرام شروع کنید و تدریجاً شدت تمرینات را بالا ببرید. اول کمی راه بروید، سپس کمی آهسته بدوید و به تدریج عضلات بیشتری را درگیر کنید. وقتی دمای بدنتان شروع به بالا رفتن کرد، با حرکات پرشی، شدت را بیشتر کنید.
با وجود این که ورزش صبحگاهی مزایای زیادی دارد، ولی خطراتی هم دارد که گروه های خاصی باید متوجه آن باشند.
ورزش صبح زود، ممکن است به ویژه برای افراد مسن که از فشار خون بالا رنج می برند، خطرناک باشد. افزایش قند طبیعی در فشار خون در دو ساعت اول پس از بیدار شدن، رخ می دهد.
افرادی که فشار خون بالا دارند، در معرض خطر بیشتری برای سکته هستند. اگر شما در این گروه هستید، بد نیست که تمرین خود را تا آخر روز عقب بیندازید.
افرادی که با دیابت زندگی می کنند، باید نسبت به ورزش صبح زود محتاط باشند. به خصوص اگر شما صبحانه را قبل از ورزش نخورده باشید.
چون دمای بدن بعد از برخاستن از خواب، پایین است، پس ساعات اولیه ی روز زمان مناسبی برای فعالیت عضلانی نیست. برای فعالیت عضلانی باید خون با سرعت کافی به عضلات برسد. ماهیچه های گرم نشده و سفت، می توانند زمینه ی آسیب های ورزشی را فراهم کنند.
