تجلی در لغت به معنی پیدا شدن و هویدا شدن است .
جهان و عالم هستی همگی تجلی ذات خداست .
تمام حیوانات و گیاهان و کوه ها و طبیعت همگی تجلی ذات محبوب است .
و در این عالم هیچ چیز زشتی وجود ندارد و همه چیز زیباست .به دلیل اینکه خدا زیباست و زیبایی را دوست دارد .
خدا خوب است ، خدا طاهر است ،خدا مبراست ،مبرا از هر زشتی و بدی .
خداوند عین کمال و جمال و شکوه است پس هرچیزی که تجلی این قدرت باشد قطعا باعظمت است.
در یک بوم نقاشی که طبیعتی زیبارا به تصویر میکشد همه رنگ ها بکار رفته . از رنگ آبی برای آسمان و صورتی و قرمز برای گل ها تا سبز برای درختان و ارغوانی و نارنجی برای غروب آفتاب به کار رفته شده .
و این درست نیست ما در چند سانتی این بوم بایستیم و فریاد بزنیم «اینجا تیره است،زشت است و...» باید دیدگاهمان را افزایش دهیم و چند قدم عقب تر برویم و سپس زیبایی هارا و تمام رنگ هارا کنار هم ببینیم که یک منظره جذاب را خلق کرده است .
جهان هم دقیقا همینطور میباشد برای دیدن تجلی های خداوند باید جهان را از بیرون تماشا کرد ،از عقب تر ،و ببینیم چیزی جز زیبایی نیست .
و این قشنگ ترین تعبیر دیدگاه عرفا از جهان و موجودات و خداوند است .
