خیلی وقت شده است که با خودم وقت نگذراندم ، فقط وقتم را پای ادم های اشتباه گذاشته ام خیلیا از من می پرسند چگونه با تمام فشار ها از هر طرفی رفیق، خانواده، زندگی ... همیشه لبخند می زنی و طوری رفتار می کنی که انگار هیچ اتفاقی نیوفتاده است ؛ من همیشه به خودم می گویم تهش مرگ است مهم این است که ایا خوشحال زندگی کرده ای ؟ از اینکه ادم هایی که به من صدمه زدند ناراحت نیستم انها رسم زندگی و ادم ها را به من آموختند. اولین درسی که باید از دنیا آموخت اعتماد است ما اول اعتماد می کنیم بعد اتفاق خوب یا بد می افتد اعتماد کردن به ادم اشتباه مثل باز کردن شیر آب داغ رو دستان است بعد که دستت سوخت ان وقت می فهمی همه چیز به خواسته ی تو عمل نمی کند.
"دنیا همیشه نامرد است"
