خواندن بعضی کتابها برایم سخت است. بیشتر رمان اول شخص دوست دارم و از سوم شخص‌ها بسته به نگارش نویسنده و تبحرش دارد. نگویم از کتابهای انگیزشی و روانشناسی که با وجود اینکه رشته‌ام روانشناسی بود اما باز برایم سخت هستند خواندنشان. گویا اجبار که از سر ادم برداشته شود تنبل می‌شود?پس به سراغ کتابهای صوتی رفتم و چندین کتاب روانشناسی و انگیزشی و موفقیت را گوش کردم تا رسیدم به کتاب 《از دو که حرف میزنم از چه حرف میزنمِ موراکامی》. کتابی فوق العاده...
پ‌ن:بروم بچه ها را بخوابانم باقی داستان را فردا می‌نویسم???
