خدایا کو جهانی که قشنگ است
کجا شد آدمی که شوخ و شنگ است
نگارا لحظه ایی حرفم تو بشنو
که شاید قابل قدری درنگ است
چرا چرخ و فلک زیر و زبر گشت
مگر دنیای دون الا کلنگ است
مرا بد از نفس اندازد آخر
به پیش پای لنگم هرچه سنگ است
تمام قدرت خلقت که دادی
به دستم مثل یک خالی تفنگ است
نه گل در بر نه می در کف نه معشوق
به کام است و شکاری نی به چنگ است
مزن تیشه به دست خود به ریشه
که دست سرنوشت ما کلنگ است
امان از بخت بد ای داد و بیداد
همیشه سنگ پیش پای لنگ است
مجتبی حیدری🌹