هرچه باداباد

اندک اندک دارد این طوفان درد

نغمه ی تهدید یک مظلوم مرد

ترس و وحشت از هجوم بی امان

رنگ رخسارش نموده زار و زرد

مطلب از دنیا مگو زیرا که دل

رسته از دنیا که او را کرده طرد

قهر پایان ناپذیر از خشم خود

تا به کی هیچش نگویم هرچه کرد؟

جان ز کف دادن بود به از سکوت

هرچه باداباد هستم در نبرد

مجتبی حیدری🌹