لاری هالس اندرسون، نویسنده ی 61 ساله ی آمریکایی در حرف بزن از زبان یک دختر نوجوان، حرف های زیادی برای گفتن دارد. گفته شده که این اثر براساس تجربیات ناگوار نوجوانی خودش نوشته شده است.
احتمالا در صورتی که پیشتر ساندویچ ژامبونبوکوفسکی و یا ناطور دشت سلینجر را خوانده باشید و این دو شاهکار ادبی برایتان لذت بخش بوده باشند، از حرف بزن نیز لذت فراوانی میبرید. قصه ای که با درد و رنج همراه است اما پایان زیبایی آمیخته از حرف زدن، درمان شدن، هنر و طبیعت دارد. همین قدر رازآلود و متعالی! ملیندا، قصه گوی حرف بزن برای شما از رنج بزرگش و مسیر پررنجش می گوید و با بیان جزییاتی آگاهی بخش خواننده طوری با قصه همراه می شود که کنار گذاشتن کتاب، غیر ممکن به نظر می رسد.
در این کتاب با مشکلات بین والدین، تعارضات والدین و فرزندان، مسائل مربوط به دانش آموزان دبیرستانی و آسیب هایی که ممکن است یک نوجوان در معرض آنها باشد، آشنا میشوید. همچنین، لاری هالس اندرسون، آشکارا و به زیبایی هر چه تمام تر با شما میگوید که گاهی رهایی از درد رنج های ناگفته در ابراز آنها از طریق هنر نهفته است. لحنی که ملیندا در روایت زندگی روزمره اش دارد بسیار بی تکلف و ساده است. خواننده میتواند هر آنچه که از ذهن این نوجوان درباره ی گذشته و حالش میگذرد را به سادگی با دنبال کردن هر خط از کتاب بداند.
