نوشتن برای من هم سخت است و هم آسان روزهایی است که کلمات ناخودآگاه روی کاغذ جاری میشود و در مقابل گاهی ذهنم تهی میشود از هرگونه کلمه و حتی همان کلمات ساده را نمیتوانم کنار هم چینش کنم.
نوشتم برای من دریچهای است به درون خود، چیزی است که به من اجازه میدهد وارد عمیقترین نقاط درونم شوم و میان آن همه افکار و احساسات شنا کنم.
اما اما اما نوشتن برای من همراه درد است زیرا یادآور زمانیست که برای اولین بار باید مینوشتم ولی نتوانستم و به من گفتند که انسانهایی که قلم خوشی دارند از گِل مرغوبتری خلق شدهاند که در آن بذر نوشتن کاشته شده و تو از آنها نیستی .
ولی حال مینویسم تا فقط نوشته باشم و تا آن صدا را در ذهنم که به من اجازه قلم دست گرفتن نمیداد خاموش کنم همین بس است برای من.
