هر زمانی که حداقل بین دو مورد نتونیم تصمیم بگیریم و درست رو از نادرست تشخیص بدیم یعنی دچار شک و دودلی شدیم. معنی دودلی دقیقاً مصداق معنی اون هست یعنی دو تا دل که نمی‌دونه به کدوم انتخاب تمایل پیدا کنه.
در مورد رفتارها هم به همین صورت هست. زمانی که ما به رفتار کسی شک می‌کنیم یعنی نمی‌دونیم که کدوم رفتار درسته. رفتاری که می‌بینیم یا رفتاری که تصور می‌کنیم انجام می‌ده.
به طور کلی وقتی بین دو مورد دچار شک می‌شیم یعنی اولین انتخاب بنا به هر دلیلی کافی نبوده که ما به سمت دومین انتخاب تمایل پیدا کردیم.
مثالی برای روشن شدن موضوع
خانمی رو در نظر بگیرید که به همسرش شک می‌کنه و گمان می‌کنه که مثلاً همسرش خیانت می‌کنه.
نمی‌خواهیم دنبال مقصر باشیم یا حق رو به کسی بدیم. با ذهن خالی موضوع رو بررسی می‌کنیم.
چون رفتار همسر کافی نبوده برای اینکه اعتماد خانم رو جلب کنه.
چون کافی نبوده، خانم برای پر کردن به فکر و خیال پناه می‌بره یا به دنبال دلیل و منطق می‌گرده.
با این موضوع که درست فکر می‌کنه یا خیر کاری نداریم. فقط دلیل ایجاد شک و دودلی رو بررسی می‌کنیم.
مثلاً فرض کنید. یک جعبه در ذهن خانم هست که باید از اعتماد همسر پر باشه. رفتار همسر این جعبه رو پر نمی‌کنه. خانم برای پر کردن این مستطیل ناخواسته دست به اقداماتی می‌زنه. اون اقدام می‌تونه شک و تردید باشه یا صحبت و گفتگو با همسرش برای اینکه منطقی پیش بره.
در ذهن همۀ ما این جعبه فرضی هست که باید پر بشه و گرنه خلاء ایجاد شده باعث مشکلات می‌شه.
به همین دلیل تأکید می‌شه که زن و شوهر باید همدیگر رو کامل کنن تا خلائی ایجاد نشه و مشکلات به وجود بیاد.
کامل شدن همون‌طوری که اشاره شد می‌تونه با گفتگو یا مشاوره گرفتن و موارد دیگه انجام بشه که در این مقاله بهش نمی‌پردازیم.
گاهی اوقات شک و دودلی ما رو به جایی می‌بره که باعث مشکلات جبران ناپذیر می‌شه. این صفت رو باید جدی گرفت و به سادگی از کنارش رد نشیم.
از شک انسان به یقین می‌رسه اما به شرطی که رد بشه. چون برای رسیدن باید حرکت کرد. در نتیجه کسانی که فکر می‌کنن با شک می‌تونن موفق بشن باید توجه داشته باشن که به شرطی موفق می‌شن که در اون شک گیر نکنن و عبور کنن.
این احساس هم مثل همۀ احساسات باید تجربه بشه؛ اما فقط تجربه بشه. نباید سرکوب کنیم یا بهش دامن بزنیم.
فرض کنید که می‌خواهید به یک شهری سفر کنید؛ اما نمی‌دونید کدوم شهر. بین دو شهر دودل هستید.
ایا قبل از اینکه بتونید به تصمیم واحد برسید می‌تونید به مسافرت می‌رید؟
شک و دودلی در تمام کارها دقیقاً همین هست. باعث می‌شه تا درجا بزنیم و نتونیم رشد کنیم. چون شک و تردید یا ما رو در گذشته نگه می‌داره یا در آینده.
با شک و تردید باعث می‌شیم تا هر چیزی زیر سؤال بره و چون تردید می‌کنیم نمی‌تونیم پیش بریم و حرکت کنیم. کند پیش رفتن از درجا زدن بهتر هست. با شک و تردید حتی به جای درجا زدن معکوس حرکت می‌کنیم.
برای اینکه بتونیم شک و تردید رو دور کنیم راهکارهای مناسب زیادی وجود داره که به چند مورد اشاره می‌کنیم.
پاکسازی کردن تا جایی که شهودمون فعال بشه و بتونیم با کمک گرفتن از شهود یا الهامات قلبی متوجه سره از ناسره و درست از نادرست بشیم.
وقتی که با دلمون یکی بشیم دودلی و تردید از بین می‌ره و می‌تونیم قاطعانه تصمیم بگیریم صحبت کنیم و پیش بریم. در هر کاری اطمینان باعث پیشرفت می‌شه. زمانی ما از مقصد دور می‌مونیم که نتونیم درست انتخاب کنیم.
وقتی که در زمان اکنون هستیم می‌تونیم صدای کائنات رو بشنویم. صدای ذهن مربوط به گذشته و اینده هست. صدای قلب و الهامات درونی مربوط به لحظۀ اکنون. زمانی که صدای ذهن بلند باشه صدای قلب رو نمی‌شنویم و زمانی که صدای قلب بلند باشه صدای ذهن شنیده نمی‌شه.
بنابراین برای اینکه بتونیم تردیدها رو کنار بذاریم باید ندای درونی‌مون رو بلند کنیم و تنها راه اینه که در زمان حال باشیم. به این ترتیب می‌تونیم شهود رو بشنویم و با طبیعت و آنچه که در جهان هستی هست ارتباط بگیریم.
زمانی که می‌دونیم به ذاته ارزشمندیم و به همون میزان لایق بهترین‌ها هستیم. می‌تونیم درست رو از نادرست تشخیص بدیم.
چجوری؟
خودمون رو همین‌جوری که هستیم بپذیریم. ما به عنوان یک انسان معایب و نواقصی داریم. هیچ اشکالی نداره. زمانی مشکل به وجود میاد که در اون نقص بمونیم و تلاشی برای بهبود نکنیم.
چون نقص‌ها و کاستی‌هایی داریم پس احتمال اینکه خطا کنیم و شکست بخوریم هست. هیچ اشکالی نداره. نباید از این موضوعات بترسیم چون باعث می‌شن نتونیم به آرزوهامون برسیم. شک باعث می‌شه تا نتونیم اولین قدم رو هم برداریم یا اگه بخواهیم اقدامی کنیم چون دچار تردید شدیم نمی‌تونیم متمرکز بشیم و راه درست رو تشخیص بدیم.
با هر امکاناتی که داریم پیش می‌ریم و در طول مسیر اصلاح می‌کنیم؛ یعنی اولین قدم رو با هر امکاناتی که داریم بر می‌داریم و قدم دوم رو با اطلاعاتات بهتر برمی‌داریم و همین‌طور روی خودمون کار می‌کنیم تا بتونیم آنچه که درست هست رو انجام بدیم.
کودکی رو در نظر بگیرید که می‌خواد راه بره. تا قبل از اینکه بخواد تمرین راه رفتن داشته باشه. چهار دست و پا می‌رفته. اگه شک کنه که ایا می‌تونه یا نه و اگه نتونه چی می‌شه. باعث می‌شه تا نتونه هیچوقت راه بره.
در نتیجه بلند می‌شه و انجام می‌ده. چند مرتبه به زمین می‌خوره اما ناامید نمی‌شه چون می‌بینه که بقیه راه می‌رن و مطمئن می‌شه که اون هم می‌تونه انجام بده. در نتیجه موفق می‌شه و بعد از چند روز به خوبی راه می‌ره. این مثال و مثال‌های این‌چنینی در زندگی ما فراوان هستند. برای هر کاری که شک داریم اقدام کنیم.
با این دیدگاه می‌تونیم موفق بشیم و رشد کنیم. هیچ‌کس در ابتدای مسیر به تمام مسائل اشراف نداشته و کم‌کم آموخته و یاد گرفته.
آدم موفق کسی هست که شکست خورده و دوباره انجام داده.
ادیسون هر بار که شکست می‌خورد می‌گفت متوجه شدم که این راهی که رفتم درست نبوده.
به جای اینکه بنشینیم تا مطمئن بشیم می‌تونیم اقدام کنیم تا مطمئن بشیم.
مهم نیست در چه جنبه‌ای از زندگی خود شک دارید، اگر کاری نکنید، وضعیت به خودی خود بهتر نمی‌شود. همانطور که اغلب می‌گویم، بدون اقدام شما هیچ نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود. دست به کار شوید و کم‌کم این حس شک و تردید و این دودلی رو که شما رو می‌جوشد، خاموش کنید.
زمانی که دچار شک و تردید می‌شید به این فکر کنید که اخرش چی می‌شه؟
اگر اقدامی انجام بدیم و شکست بخوریم بهتر هست یا یه جا بنشینیم و شکست بخوریم؟
اگه شکست بخوریم چی می‌شه؟ اگه منفعل باشیم چی می‌شه؟ انجام ندادن و منفعل بودن، شک و تردید رو تقویت می‌کند. برعکس، عمل باعث تسهیل تصمیم‌گیری و اعتماد به نفس می‌شود.
در مورد شک در روابط هم دقیقاً همینه.
چه در زندگی چیره دست و چه شخصی، شک و تردید به یک فرد کمکی به او نمی‌کند. در واقع ترسی رو منعکس می‌کند که در شما وجود داره و نه در او شخص. اگر به کسی شک دارید، بهتره روی خودتان کار کنید تا هر چه سریع‌تر این شک رو از بین ببرید چون در غیر این صورت شخص مقابلتون رو هم آلوده می‌کنید.
شک و دودلی نشانۀ عدم اعتماد به نفس است.
ما اگه برای برطرف شدن شک و دودلی اقدام کنیم زودتر به نتیجه می‌رسیم که ایا شک ما درست بوده یا نه.
ولی اگه فکر و خیال کنیم باعث می‌شه تا توجه ما به موضوع اون رو پررنگ کنه و حتی اگه اشتباه هم کرده باشیم در زندگی‌مون خلق بشه.
ادامه بدید و در مسیر، کارها رو اصلاح کنید.
مورد دیگه برای شک و دودلی ترس از اینده است. ما نمی‌دونیم که در اینده قراره چه اتفاقاتی رخ بده بنابراین می‌ترسیم و شک می‌کنیم. مثلاً نمی‌دونیم قیمت دلار چقدر می‌شه. ایا می‌شه سرمایه گذاری کرد یا خیر؟
بنابراین هیچ اقدامی انجام نمی‌دیم و همین کار باعث می‌شه تا نتونیم رشدی داشته باشیم.
شک چیزی عادی است که هر یک از ما آن رو تجربه می‌کنیم. آنچه در غلبه بر شک مهم است، نحوه عمل و نگرش ما است. اقدام به غلبه بر شک و ایجاد اعتماد به نفس کمک می‌کند. برعکس، تردید و منفعل بودن، شک و تردید و عدم عزت نفس شما رو تقویت می‌کند.
شما رانندۀ ماشین زندگی‌تون هستید... شما حق انتخاب دارید. تصمیم بگیرید و به جلو حرکت کنید. جسور باشید و آنچه رو که می‌خواهید به انجام برسانید. این به معنای اینکه همه چیز طبق برنامه پیش خواهد رفت، نیست. ممکن است با شرایط پیش بینی نشده یا شکست مواجه بشید، اما باز هم شک نکنید و عمل کنید
