غم و غصه نتیجۀ از دست دادنِ چیزی هست که مورد علاقۀ ماست و به صورت افکار؛ گفتار، رفتار و احساسات خودشون رو به ما نشون می‌دن. می‌دونیم که هیچ احساسی بد نیست و تمام احساسات باید تجربه بشه. باقی موندن در اون احساس درست نیست.
هر بار که مغموم و ناراحت می‌شید از خودتون بپرسید آیا این احساس معمولیه؟ آیا به این اندازه ناراحت شدن برای این موضوع طبیعیه. وقتی که این موضوع رو تجربه کردم یاد چه موضوع دیگه‌ای افتادم؟
روش‌های التیام متناسب با روحیات هر شخص متفاوت هست. راهکارهای بسیاری وجود داره که هر شخص می‌تونه یکی از این روش‌ها رو انجام بده؛ اما مطمئن‌ترین روش همیشه پاک‌سازی کردن هست. با پاک‌سازی می‌تونیم برنامه‌ها رو پاک کنیم و به تبع اون برنامه‌های درست رو جایگزین کنیم.
هنگامی که غمی رو تجربه می‌کنیم به این موضوع فکر کنیم که آیا بابت این موضوع از خدا شکایت داریم؟
اگه تسلیم باشیم می‌تونیم به نوای قلبمون گوش بدیم و راه و مسیر درست رو متوجه بشیم.
همه چیز در این دنیا درسته و اشتباهی وجود نداره.
همۀ ما از زاویۀ دید خودمون به جهان هستی و هر ان چیزی که در جهان وجود داره نگاه می‌کنیم. این نگاه کردن با توجه به شرایط و موقعیتی که داریم تعریف می‌شه و همچنین تمام باورها و داده‌هایی که در ذهنمون ثبت و نهادینه شدن.
بر اساس این معیارها ما می‌بینیم در ذهنمون تجزیه و تحلیل می‌کنیم و به نتیجه می‌رسیم که مثلاً باید ناراحت و غمگین بشیم یا خیر؟
اگه باید ناراحت بشیم در چه حد هست و چه واکنشی باید نشون بدیم؟
پیدا کردن راه حل‌ها هم به همین فاکتورها بستگی داره.
تجربه غم و اندوه برای هر کسی متفاوت است. عده‌ای می‌تونن با موضوع کنار بیان و خیلی راحت خودشون رو وفق می‌دن و برخی هم نمی‌تونن کنار بیان و به زمین و زمان بد می‌گن.
تخلیه احساسات به هر نوعی که راحت‌تر هستید بسیار مهم و مؤثر هست. اگه احساسات به موقع تجربه نشن باعث بروز مشکلات می‌شن.
کار راحتی نیست که در چنین شرایطی متمرکز باشیم و با یادآوری کارهایی که یاد گرفتیم تا در چنین شرایطی انجام بدیم خودمون رو اروم کنیم؛ اما کار نیکو کردن از پر کردن است.
هر چقدر بیشتر روی باورهامون کار کنیم بهتر می‌تونیم احساساتمون رو کنترل و مدیریت کنیم.
کسانی هستند که حتی در مرگ فرزندانشون هم می‌تونن کنترلی بر احساساتشون داشته باشن. گریه و ناراحتی کردن کاملاً طبیعی هست اما گاهی این رفتارها به خاطر جو حاکم تشدید می‌شه و باعث آسیب رسوندن به خودمون می‌شه. در این موقعیت‌ها حتماً لازم هست که رفتارمون رو کنترل کنیم.
استراحت کردن نه به معنی خوابیدن. البته خواب هم می‌تونه تا حدی تسکین بده اما منظور از استراحت کردن یعنی فرصت و زمان به خودمون بدیم تا بتونیم خودمون رو پیدا کنیم و با این قضیه کنار بیاییم. هر جایی که تنها باشیم و بتونیم به راحتی احساساتمون رو تخلیه کنیم. لزوماً برای مرگ یا فقدان عزیز از دست رفته نیست. اگه بابت ورشکستگی، ترک روابط عاطفی، بیماری خودمون یا عزیزانمون و... هر چیزی که باعث بشه تا این احساس در ما فعال بشه می‌تونیم از این روش‌ها و راهکارها استفاده کنیم.
کنج عزلت گرفتن برای مدتی کوتاه که باعث بشه تا با خودمون کنار بیاییم عالی هست. هر چیزی که افراط و تفریط داشته باشه مضر و آسیب زننده هست. هر کاری که انجام می‌دیم نه درسته و نه اشتباه اما دلیل و علت اون کار بسیار مهم هست. اینکه برای چی ما این رفتار رو انجام می‌دیم بسیار حائز اهمیت هست و می‌شه با عمیق شدن در اون برنامه‌ها و داده‌های بازدارنده رو شناسایی و استخراج کرد.
برای کسانی که باعث ناراحتی ما شدن نامه بنویسیم. می‌دونیم که همه چیز از درون ما نشأت می‌گیره در نتیجه اگه از کسی یا چیزی ناراحت هستیم علت و ریشه در ذهن و ناخوداگاه ماست؛ اما برای تسکین روحی خودمون می‌تونیم به اون شخص نامه بنویسیم. تمام حرف‌هایی که نمی‌تونستیم به هر دلیلی بهش بگیم رو بنویسیم.
اگه فوت شدن یا بهمون خیانت کردن یا ازمون کلاه‌برداری کردن و... براشون نامه بنویسیم و انچه را که در دل داریم رو بدون هیچ سانسور و ابایی بازگو کنیم. چند بار که این کار رو انجام بدیم انرژی انباشه شده در ما فعال می‌شه و ما رو به یک خیال راحتی می‌رسونه. وقتی که رها بشیم دیگه بابت اون موضوع ناراحت نیستیم و می‌تونیم با فکر باز تصمیم بگیریم که برای ادامۀ مسیر چه باید انجام بدیم؟
اگه به هر دلیلی نمی‌تونید با موضوع کنار بیایید حتماً از یک مشاور کمک بگیرید. گاهی در مورد غم و ناراحتی بابت از دست دادنِ کسی یا چیزی انقدر برای ما سخت و سنگین هست که باید بارها در جلسات درمان شرکت کرد و گرنه باعث افسردگی و اضطراب‌های طولانی مدت می‌شه.
هر کاری که برای بار اول انجام بشه باعث می‌شه تا ما در زمان حال باشیم. اگه به خاطراتتون توجه کنید هر جایی که برای بار اول رفتید یا کاری رو برای بار اول انجام دادید چون پر از شور و شعف بودید در نتیجه نه با گفتگوهای ذهنی تون کار داشتید و نه با گذشته و اینده. از لحظه استفاده می‌کردید و همه چیز براتون نو و تازه بود. لحظۀ حال لحظۀ قدرت هست. اگه بتونید در چنین شرایطی کار و فعالیت جدیدی رو اغاز کنید باعث می‌شه تا زودتر با خودتون وفق پیدا کنید و از بند غم و اندوه رها بشید.
این نوع گفتگو با گفتگوی ذهنی متفاوت هست. در گفتگوی ذهنی ما تسلطی بر انچیزهایی که در ذهنمون پخش می‌شه رو نداریم و فقط گوش می‌دیم؛ اما وقتی که با خودمون صحبت می‌کنیم در واقع داریم به دنبال راه حل می‌گردیم. نه راه حل‌هایی که باعث مشکلات بیشتر بشه.
چون با ذهنمون کار نداریم. با قلبمون می‌شنویم و چون منزل و مسکن خداوند قلب هست پس هر جیزی که از دل باشه رنگ و بوی خدایی داره و درسته. بهتر هست برای اینکه بتونید به نتیجه برسید بنویسید. هر چیزی که متوجه می‌شید رو بنویسید به این ترتیب می‌تونید بعدها با خوندن مطالب تشخیص بدید که کدوم گفتگوی ذهن و کدوم الهامات قلبتون هست.
هیچ وقت خودتون رو ملامت نکنید. اگه اتفاقی افتاده که موجب غم و اندوه شما شده. با ملامت و سرزنش کاری درست نمی‌شه. با غر زدن و گله و شکایت کردن اتفاقی نمی‌افته. تنها راه و بهترین و درست‌ترین راه پذیرش خودمون هست. خودمون رو بپذیریم با تمام مشکل
ات. کودک درونمون می‌ترسه وقتی که فریاد می‌زنیم و عصبانی می‌شیم.
وقتی که غصه دار هستیم و در خودمون فرو می‌‍ریم. کودک درون نگران می‌شه و می‌ترسه در نتیجه در گذشته یا اینده قایم می‌شه تا بتونه رها بشه. زندگی در زمان حال هست فقط می‌تونه ما رو نجات بده. کودک درون ما رو شاد کنه. حال ما با حال کودک درون گره خورده. اگه
می‌خواهید همیشه سرحال و با نشاط باشید باید هوای کودک درون رو داشته باشید.
بعد از این مرحله می‌تونیم خودمون رو دلداری بدیم. جملات انگیزشی یا عبارات تأکیدی رو تکرار کنیم تا انرژی که ازمون رفته رو بتونیم برگردونیم.
همیشه به یاد داشته باشیم که خدا هیچوقت دیر نمی‌کنه و همه چیز دقیقا همون جایی که ما هستیم رخ می‌ده؛ بنابراین اگه مال و ثروت، عزیزی از خانواده یا دوستان، سلامتی و هر چیزی رو از دست دادیم لازم بوده که از دست بدیم تا در ازای اون چیزی رو به دست بیاریم.
با به دست اوردن اون چیز یعنی درس گرفتن می‌تونیم دوباره به هر چیزی که می‌خواهیم برسیم.
گاهی مالی رو از دست می‌دیم شاید به این خاطر که زمانی که به دست اوردیم شکرگزارش نبودیم. خیلی بابت به دست اوردنش خوشحال نشدیم و قدرش رو ندونستیم. در این مواقع اگه شکرگزار چیزهایی که داریم رو داشته باشیم حتماً اون مالی رو که از دست دادیم به روشی که خدا می‌دونه بهمون بر می‌گرده.
البته این مثال برای همۀ افراد مصداق نداره اما می‌تونیم با این مثال تا حدودی متوجه بشیم که در این شرایط چه کارهایی رو می‌تونیم انجام بدیم.
تمام این روش‌ها عالی هستند اما اگه بتونیم یاد بگیریم که در هر حالت و شرایطی 4 جملۀ هواپونوپونو رو تکرار کنیم می‌تونیم خیلی از مشکلاتمون رو حل کنیم. خصوصاً در زمانهایی که حال روحی خوبی نداریم چون داده های زیادی فعال شدن به راحتی می‌تونیم پاک‌سازی کنیم و بهترین نتیجه رو دریافت کنیم.
