?به تاريخ های روی سنگ قبر نگاه کنید:
"تاريخ تولد- تاريخ مرگ"
آنها فقط با يك خط فاصله از هم جدا شده اند،
همين خط فاصله كوچك نشان دهنده تمام
مدتي است كه ما روي كره زمين زندگي
كرده ايم،
ما فقط به اندازه يك " خط فاصله" زندگي
مي كنيم!
و ارزش اين خط كوچك را تنها كساني مي دانند كه به ما عشق ورزيده اند.
آنچه در زمان مرگ مهم است پول و خانه و ثروتي كه باقي مي گذاريم نيست،
بلكه چگونه گذراندن اين خط فاصله است.
بياييد به چرايى خلقتمان بيانديشيم
بياييد بيشتر يكديگر را دوست داشته باشيم
? دير تر عصباني شويم
? بيشتر قدرداني كنيم
? كمتر كينه توزي كنيم
? بيشتر احترام بگذاريم
? بيشتر لبخند بزنيم
و به ياد داشته باشيم كه اين " خط فاصله" خيلی كوتاه است!
به یاد داشته باشیم که دنیا تمام شدنی است.
ولی برای هرکس توی زندگیش یه اسمی هس که تا ابد هم اونو هرجایی که بشنوه ناخودآگاه برمی‌گرده به همون سمت
یا از روی ذوق
یا از روی نفرت
و یا از روی حسرت
^هست.. اما راستش را بخواهيد بهتر است كه بگويم نيست! متوجه منظورم كه می‌شويد؟ اصلا انگار گير كرده است بينِ بودن و نبودن‌ها.. و همين نصفه و نيمه بودن‌هاست كه تمام می‌كند من را... غزل گیلانی^
