آی ای صدایِ خوفناک

در دلم زوزه ی گرگ را خبر است

آنچنانی که در آن تاریکی

جارچیان جار کشند

خبرِ آمدنش را دادند

شادی آمدنش

بهاری خشکاند

و دلم را بتکاند

آه؛ ای باد سحرگاهیِ صبح

رو!...

که اگر پاییز است

بلند، درِ گوشش بگو

یارِ من آمده بود .

در زمستانی سرد

قلب من در دستش

ریشه اش خشکیدو

قلب من را بربود.