پوشش محافظ (شیلد) کابل‌های الکتریکی، از به وجود آمدن میدان الکتریکی بین یک هادی با هادی‌های دیگر جلوگیری می‌کند و برای کابل‌های با روکش، غیر فلزی در مدارهای با ولتاژهای بالای ۲۰۰۰ ولت (کابل‌های تک هادی) و ۵۰۰۰ ولت (کابل‌های چند هادی)، کابل‌های کنترل و کابل‌های سیگنال‌های صوتی و تصویری به کار می‌رود.
کابل شیلد باید از فشار بیش از حد ولتاژ میان هادی‌ها جلوگیری کند و همچنین به عایق چسبیده باشد و در هر شرایطی پایداری خود را حفظ کند. کابل‌های نصب شده در لوله‌های غیر فلزی و فلزی، مستهلک می‌شوند که استفاده از شیلد تا حدودی مانع از آن می‌شود.
همچنین در سطح کابل‌های فاقد شیلد به دلیل امکان وجود لایه‌ای نمناک یا پوشیده از دوده، گریس‌ها یا چربی ها، احتمال انتقال ولتاژ وجود دارد. برای کابل‌های که مستقیما در زیر زمین و یا در مجرا‌ها و کانال‌های غیر فلزی به کار رفته اند استفاده از پوشش محافظ (شیلد) مفید می‌باشد.
در استفاده از شیلد باید به نکات زیر توجه کرد:
۱: شیلد باید سراسر عایق را بپوشاند و در هیچ جای آن گسستگی وجود نداشته باشد.
۲: انتهای شیلد و نقطه اتصال آن به مفصل باید با یک شیوه مناسب طوری که تحت فشار نباید نصب شود.
۳: در مفصل‌های عایق باید شیلد طوری نصب شود که اتصال ولتاژ در سراسر شیلد فلزی برقرار باشد.
۴: شیلد روی کابل باید در یک یا چند نقطه (هرجا که امکان پذیر باشد) به زمین متصل باشد. اتصال سیم انعطاف پذیر زمین و یا زنجیر با مقاومت کم به شیلد، کارایی آن را تضمین می‌کند. ۵: شیلد می‌تواند به عنوان غلاف هم به کار می‌رود.
۱: محافظت از کابل‌ها در مقابل تکان‌های شدید و کاهش خطر
۲: حفظ مقاومت دی الکتریک و جلوگیری از جهش پوستی غلاف کابل به زمین
۳: توزیع یکنواخت فشارهای الکتریکی در سراسر عایق و کاهش فشار در متراژ زیاد
۴: مطابقت محدوده ولتاژ با میدان الکتریکی کابل‌ها
۵: محافظت از کابل‌های که در مکان‌های مرتفع نصب شده اند یا در مقابل عوامل القایی می‌باشند.
۶: محدود کردن تداخل‌های رادیویی
۷: کم کردن خطر شوک : در صورتی که کابل‌ها به زمین متصل نشده باشند خطر شوک افزایش پیدا می‌کند.
منبع : اعتماد کابل البرز
