اتخاذ بلاک چین و مسیر اصلی[1]آن
تأثیر فناوری بلاک چین کاملاً گسترده بوده و موارد استفاده آن بسیار بیشتر از فقط تسهیل‌کننده معاملات است. چندین صنعت مزایای ادغام بلاک چین را کشف کرده‌اند. اگرچه بیت کوین و اتریوم نمونه‌هایی از بلاک چین‌های عمومی هستند، اما بیشتر صنایع از ویژگی‌های مشخصی از معماری دفتر[2] توزیع شده خود برخوردار هستند. به‌همین‌دلیل است که آن‌ها از یک نوع بلاک چین خاص به نام "بلاک چین مجاز[3]" استفاده می‌کنند.
بلاک چین مجاز چیست؟
تفاوت بین بلاک چین عمومی و مجاز چیست؟ بلاک چین‌های عمومی پروتکل‌های باز هستند. یعنی هرکسی می‌تواند به شبکه بپیوندد و در پروتکل شرکت کند و از اجماع کلی شبکه مراقبت کند. به‌علاوه، داده‌های ذخیره شده در زنجیره بلوک تقریباً برای همه باز است زیرا همه‌چیز عمومی است.
علی‌رغم اینکه شفافیت یک ویژگی بسیار مطلوب است، واقعیت این است که شرکت‌ها نمی خواهند از شبکه‌ای استفاده کنند که در آن هرکسی بتواند به جزییات معاملات روزمره آن‌ها دسترسی داشته باشد و شریک برخی از مهم‌ترین اطلاعات محرمانه باشد. به همین خاطر، شرکت‌ها استفاده از یک شکل منحصر‌به‌فرد از بلاک چین به نام "مجاز" را ترجیح می‌دهند و تعداد گره‌های ورودی به شبکه را محدود می‌کنند. همچنین می‌توان زنجیره‌های مجاز را هم به بلاک چین‌های مجاز عمومی و خصوصی تقسیم کرد.
بلاک چین مجاز عمومی
در یک سیستم مجاز عمومی، هرکسی می‌تواند به شبکه بپیوندد، اما فقط تعداد معدودی می‌توانند از اجماع و شبکه‌های کلی مراقبت کنند. برای درک نحوه کار این سیستم بیایید مثالی از زندگی واقعی بزنیم. هرکسی می‌تواند به یک دستگاه خودپرداز عمومی دسترسی پیدا کند و از آن استفاده کند.شما برای استفاده از آن نیاز به امتیاز خاصی ندارید و فقط باید یک کارت ATM داشته باشید. اما همه نمی‌توانند دستگاه را باز کرده و ویژگی‌های جدید و پول نقد اضافه کنند. فقط بانکی که دستگاه را در اختیار دارد حق چنین کاری را دارد.
بلاک چین‌هایی مانند Stellar، Ripple، EOS، Sovrin و ... نمونه‌هایی از بلاک چین‌های عمومی و مجاز هستند. در EOS هرکسی می‌تواند به شبکه بپیوندد. با این‌حال، برای شرکت در اجماع، باید به‌عنوان یکی از 21 تولید‌کننده بلاک انتخاب شوید و بخشی از سهام اکوسیستم را قفل کنید.
مهدی استوی، مدیر شرکت داده‌پرداز پویای شریف
[1] Mainstream
[2] Ledger
[3] Permissioned Blockchain
