اگر شما مدیر اجرایی ارشد در یک شرکت خدمات مالی باشید، ممکن است پیش از این دفتر کل توزیع‌شده را به‌منظور تناسب با راهبرد شرکت، آزموده و بررسی کرده باشید. اما شما تنها نیستید. تا سال ۲۰۱۴ بیش از ۱۲ شرکت بزرگ فعالانه در حال ارزیابی سرمایه‌گذاری‌های مخاطره‌پذیر مرتبط با بلاکچین و تأثیر بالقوه‌ی آن بر فعالیت‌های اصلی‌شان بوده‌اند. برای مثال بلاکچین می‌تواند پردازش تراکنش‌ها را از طریق ایجاد یک منبع حقیقت (صحیح) یکتا که در دسترس همه است و به صورت لحظه‌ای به‌روزرسانی می‌شود، آسان کند. با این کار می‌توان سرعت مبادله را افزایش و تعداد واسطه‌ها (و هزینه‌های مرتبط) را کاهش داد؛ امنیت را بهبود بخشید و کالاها را دیجیتالیزه کرد. به این ترتیب، برای افرادی که حساب بانکی ندارند امکانات بهتری برای انجام امور دفترداری فراهم می‌شود و انطباق‌پذیری قانونی نیز بهبود می‌یابد.
همچنین از این فناوری می‌توان برای تولید و پشتیبانی «قراردادهای هوشمند» استفاده نمود. این قراردادها مجموعه‌ای از قواعد کدنویسی شده هستند که در رأس پایگاه‌داده‌ی بلاکچین قرار می‌گیرند. این کدها تنها زمانی اجرا می‌شوند که فرایندی خاص صورت پذیرد. شرکت «صنایع اریس[1]» که در زمینه‌ی نرم‌افزار فعالیت می‌کند، یکی از نخستین ساز و کارهای بلاکچین با چنین کاربردی را تولید کرده است. در این ساز و کار، قرار دادهای هوشمند به صورت مؤلفه‌های ماژولار، مشابه با نرم‌افزارهای یک شبکه‌ی مالی، تعریف می‌شوند. این مؤلفه‌ها را می‌توان با هم ترکیب کرد تا اصالت هر نوع تراکنشی تأیید شود. به گفته‌ی وب‌سایت شرکت اریس کاربردهای این نوع قرار داد می‌تواند شامل «امور ساده‌ای مانند داغ شدن مطلبی در یک تالار گفتگو تا کاربردهای پیچیده‌تر مانند وثیقه‌گذاری برای وام و یا انعقاد قرارداهای آتی و همچنین کاربردهای بسیار پیچیده‌تر مانند تعیین اولویت بازپرداخت اوراق قرضه» باشد.
در واقع این فناوری می‌تواند بازه‌ی وسیعی از خدمات و فعالیت‌های مالی را تحت تأثیر قرار دهد، از جمله:
[1] Eris Industries
