بسیاری از مردم جهان از چشم‌انداز ارزهای دیجیتال استقبال کرده‌اند. در سال 2017، جهان شاهد افزایش عرضه‌های اولیه سکه (ICO) و گزارشهای جامعش بود که اشتیاق و رونق بسیاری در فناوری‌های بلاک‌چین به وجود آورد. با این حال، چون پایان سال نزدیک است، سؤالات زیادی افکار عموم را مشغول کرده و نگرانی‌هایی از این قبیل به وجود آورده است: چقدر طول می‌کشد تا این ارزها در سراسر جهان رواج پیدا کنند و مورد استفاده‌ی همه قرار بگیرند؟ چطور می‌توان از این وقفه بین چشم‌انداز تا تحقق واقعی هدف عبور کرد؟ برای وقوع چنین اتفاقی، فناوری بلاک‌چین باید بازار دیجیتالی و قدیمی را که در حال حاضر میلیاردها حساب کاربری جهانی دارد هدف قرار دهد.
این کار نباید با هدف ایجاد دارایی دیجیتالی توکنی و رقابتی باشد، بلکه این عمل باید با در نظر گرفتن سود دو طرف یعنی مشتری و شرکت‌های منتشرکننده این دارایی‌ها باشند و این دارایی‌های دیجیتالی موروثی را به توکن‌هایی در بلاک‌چین عمومی که کارکردی کلیدی دارد، تبدیل کنند. امتیازات وفاداری و پاداش (LRPs) به‌عنوان اولین گروه دارایی دیجیتالی، فرصتی منحصربه‌فرد برای استفاده از بلاک‌چین و کمک به رشد انبوه و استفاده از ارزهای دیجیتالی است. چنین برنامه‌های به معنای بهبود تعامل مشتری و فروشنده و معرفی برند تجاری شرکت‌ها ایجاد شده است.
نیازی به گفتن نیست، به دلیل پتانسیل شناخته شده و فوق‌العاده این طرح‌های عضویتی، در صنایع مختلفی گسترش یافته‌اند، مانند مسافرت، خرده‌فروشی، خدمات مالی و صنایعی از این قبیل. یک طرح موفق وفاداری مشتری این اطمینان را به شرکت می‌دهد که مشتری برای خرید و کسب امتیاز بیشتر و در نتیجه دریافت خدمات ویژه متعاقباً به برند خاص خود بازمی‌گردد که این روند در نهایت سبب حفظ و وفاداری مشتری در طول سال‌ها می‌شود.
در عین حال شرکت‌هایی که طرح‌های وفاداری را ایجاد، راه‌اندازی و اداره می‌کنند بر تعهدشان نسبت به روابط بلندمدت با مشتریانشان تأکید دارند. گزارشهای سال 2014 نشان می‌دهند که 91% شرکت‌ها از نوعی مشارکت با مشتریان خود بهره می‌گیرند. در نتیجه 3.8 میلیون نفر فقط در ایالات متحده آمریکا عضو این طرح هستند و به‌طور متوسط خانواده‌های امریکایی حدوداً در 29 طرح مختلف وفاداری عضو هستند و این در حالی است که در انگلیس مشتری‌ها به‌طور متوسط عضو 14 طرح وفاداری مشتری‌اند.
بر اساس گزارشهای سال 2017، برآوردهای کلی نشان می‌دهند که امتیازات وفاداری از 100 میلیون دلار فراتر رفته است و این نمایانگر یک پتانسیل عظیم تجاری است. با این حال، علیرغم در دسترس بودن گسترده‌ی این برنامه‌ها، تنها بخش کوچکی از امکانات و پتانسیل‌های این برنامه استفاده می‌شوند. مصرف‌کنندگان معمولاً از موانع غیر ضروری برای جمع‌آوری و بازخرید امتیازات خود و یا با تغییر در قوانین و جوایز دلسرد می‌شوند و این به وضوح نشان می‌دهد که کاربران به راحتی ناامید می‌شوند که نتیجه‌ی این ناامیدی، میلیون‌ها امتیاز رها شده و غیرقابل استفاده است.
علاوه بر این، عدم قابلیت جابجایی بر ارزش ادراکی این طرح‌ها برای مشتریان تأثیر می‌گذارد زیرا آنها توانایی مبادله‌ی امتیازات خود را ندارند. از 48 میلیارد دلار ارزش کلی امتیازات در ایالات متحده‌ی آمریکا حدود 16 میلیارد دلار قابل استفاده باقی مانده است. لازم به ذکرست که، این تنها مشتریان نیستند که باید با نقاط ضعف راهکارهای هنری فعلی کنار بیایند.
ارائه‌دهندگان طرح وفاداری هم باید برای راه‌اندازی این طرح پاداش‌دهی موانع زیادی را از سر راهشان بردارند. پس از ایجاد و ارائه‌ی این طرح انها باید هزینه‌ی زیادی بابت نگهداری طرح بپردازند. همچنین، اگر بخواهند با برنامه‌ی عضویت دیگری به سطح بالاتری از سازگاری برسند زیرساخت‌های اساسی اغلب ناسازگار است. از این رو، یک راه‌حل جامع‌تر و تعاملی‌تر لازم است. فناوری بلاک‌چین، که سیستم دفاتر توزیع شده نیز نامیده می‌شود، به ویژه برای ایجاد پایه و اساس ارز های رمزنگاری شده نظیر به نظیر P2P)) و سیستم پرداخت بیت کوین مشهور است، اما امروزه سیستم‌های عامل مختلفی وجود دارد. در برنامه‌های LRP، بلاک چین ها این امکان را دارند که سیستم‌های عامل قابل تعامل و جامع را برای نسل بعدی طرح وفاداری مشتری فعال کنند.
برنامه‌های LRP مبتنی بر بلاک‌چین به راحتی حواله و بازخرید می‌شوند. این توانایی انتقال شامل انتقالاتی میان سایر مشاغل یا خدمات نیز می‌شود. علاوه بر این، LRP ها تبادل‌پذیر شده و می‌توانند برای سایر امتیازات وفاداری و حتی ارزها نیز تبادل شوند. در آخر، این راه‌حل مبتنی بر بلاک‌چین به‌طور قابل توجهی هزینه‌های توسعه، ادغام، سازش و امنیت را برای ارائه‌دهندگان ) شرکت‌ها و فروشندگان) کاهش می‌دهد. اخیراً، نزدیک به 12 شرکت قصد داشتند از LRPهای مبتنی بر بلاک‌چین را راه‌اندازی کنند تا مشارکت مشتری را تشویق کنند.
اما، اکثر آنها فقط برنامه‌ی LRP قدیمی را به یک راه‌حل مبتنی بر بلاک‌چین با منبع داده‌های مجزا و بدون قابلیت همکاری تبدیل می‌کنند. سایر موارد بر اساس بلاک‌چین های نسل اول ساخته شده‌اند و از این رو معایبی مانند هزینه‌های بالا، محدودیت در انتخاب زبان برنامه‌نویسی و مقیاس‌ناپذیری هستند. اما، ما به دنبال یک راه‌حل جدید هستیم که نه تنها به آسانی با قابلیت انتقال و تبادل ایجاد شود، بلکه یک پلتفرم با کاربری آسان نیز ارائه دهد که امکان رمزگذاری انواع دارایی‌ها را فقط با یک کلیک فراهم کند. این امر باعث استفاده انبوه از بلاک‌چین در بازار می‌شود.
این گزارش جامع با معرفی توکن وفاداری مشتری، خلاء شناسایی شده را از بین می‌برد و بدین طریق به این سؤال اساسی پاسخ خواهد داد که چگونه می‌توان با استفاده از یک تراکنش و قرارداد برای مبادله‌ی امتیازها، دارایی را به سادگی تبدیل به توکن کرد؟ در بخش‌های بعد این سری مقالات، به پاسخ این سؤال خواهیم رسید.
اهداف و نیازهای اساسی چنین سیستمی چیست؟ معماری و ساختار پلتفرم ساخت توکن وفاداری مشتری و توکنیزاسیون دارایی چیست؟ ذی‌نفعان برای استفاده از سیستم چه فرایندهایی طی می‌کنند؟ چشم انداز بلندمدت طرح وفاداری مشتری چیست؟
مهدی استوی، مدیر شرکت داده‌پرداز پویای شریف
