دو نوشته مختصر برای گرامیداشت علی‌اصغر و محمد موسوی‌زاده
کلمه قوی‌ترین سلاح بشریست بطوریکه خداوند به قدرت و عظمت قلم قسم خورده اما امروز کلمات به احترام داغ خانواده‌ی موسوی‌نژاد سکوت کردند. غم از دست دادن فرزند، کمر شکن است. و تصور حجم اندوه پدر و مادر محمد و علی‌اصغر پس از ازدست دادن دومین پاره‌تنشان بسیار دشوار است.
خودکشی شاید یکی از دردناک‌ترین انواع از دست دادن باشد اینکه بدانیم جان عزیزی به خواسته خودش از بین رفته و در شرایطی که ما، بعنوان جامعه، وظیفه داشتیم از آن پیشگیری کنیم میتواند خواب هر انسانی را آشفته کند. خودکشی کودکان که به تازگی در ایران تبدیل به اپیدمی شده از نشانه‌های زوال جامعه است جامعه‌ای که به قدری در روزمرگی خود غرق شده که صدای همسایه‌اش به گوش نمیرسد.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
در عزای علی‌اصغر موسوی‌زاده
میگن دنیای زیر آب از دنیای روی آب خیلی قشنگ‌تره، پر از رنگه، پر از مهربونیه. ماهی‌های خوشگل داره، مرجان‌های مهمان‌دوست داره. همه غذا پیدا میکنند، همه سرپناه دلخواهشون رو دارند. فقر و نداری و سیاهی اونجا معنی نداره. هیچ صدفی از گشنگی نمیمیره، هیچ ماهی بخاطر فقر خودش رو نمیکشه، هیچ ستاره‌ای بی فروغ نمیشه.
شاید بخاطر همین مهدی ما رفت به زیر دریا
شاید رفت تا در اون دنیای یک‌دست، زندگی زیباتری رو پیدا کنه...
مهدی موسوی‌نژاد برادر 7ساله محمد موسوی‌نژاد پسر11 ساله بندر دیری که مهر امسال به دلیل فقر خودکشی کرد، غرق شده‌است. سونامی خودکشی کودکان در ایران روزبه روز قربانیان بیشتری میگیرد ولی همچنان زنگ خطر را برای مسئولین و جامعه به صدا درنیاورده‌است. خودکشی مسئله پیچیده‌ایست که جنبه‌های فراوان زیادی دارد بخصوص در خودکشی کودکان بازماندگان باید سریعا خدمات مددکاری و مشاوره دریافت کنند تا از آسیب‌های بیشتر جلوگیری شود.
