یادم میاد از وقتی عقلم رو به پختگی گذاشت و داشتم از پخمگی دوره نوجوانی فاصله می گرفتم، عاشق نوشتن بودم. عاشق اینکه چیزی رو تایپ کنم و بعد نسخه چاپی نوشته مو دست بگیرم و هی بهش زل بزنم و نگاه کنم. بعدم ببرم اونو به همه نشون بدم. لذت می بردم از رفتن به کتابفروشی و تو دست گرفتن کتابهای رنگ و وارنگ با موضوعات متنوع. همون سالها یکی دو تا کتاب تو موضوع نویسندگی گرفتم که البته هیچ وقت به دردم نخورد، چون باید این راه رو میرفتم و خودم مهارت کسب می کردم. و رفتم و رفتم و الان به لطف خدا چند تا مقاله و یه کتاب نوشتم. به نظرم کسب تجربه مقدم بر کسب دانشه و البته برای کسب هر تجربه ارزشمندی باید دل رو به دریا زد و از چیزی نترسید.
