فیبروم رحم

لیومیوم های رحم یا فیبروم ها تومورهای عضله صاف هستند که از میومتر یا لایه عضلانی بیرونی رحم منشأ می گیرند. بروز بیماری فیبروم با سن متفاوت است و در 80 درصد زنان تا سن 50 سالگی قابل تشخیص است. فیبروم ها دلیل اصلی هیسترکتومی هستند که 40 درصد از کل هیسترکتومی هایی را تشکیل می دهند که هر ساله در ایالات متحده انجام می شود. اگرچه این تومورها خوش خیم هستند، اما از نظر بالینی در 25 تا 50 درصد از زنان در سن 50 سالگی ظاهر می شوند و معمولاً با خونریزی شدید قاعدگی همراه هستند علائم دیگر عبارتند از کم خونی، فشار لگن، کمردرد، ناباروری و زایمان زودرس بر این اساس، هزینه اجتماعی و مالی این تومورها بین 5 تا 34 میلیارد دلار تخمین زده می شود

اپیدمیولوژی و علت شناسی

بسته به محل، فیبروم ها به عنوان ساب سروزال، داخل دیواره، ساب مخاطی یا ساقه دار طبقه بندی می شوندبه طور کلی، فیبروم های زیر مخاطی معمولاً با منوراژی، مشکلات باروری و افزایش خطر زایمان زودرس یا سقط جنین همراه است.

سن یک عامل خطر مهم برای فیبروم های رحمی است، به ویژه در زنان قبل از یائسگی و افراد بالای 40 سال. این می تواند نتیجه فیبروم های بدون علامت قبلی باشد که با افزایش سن و قرار گرفتن در معرض هورمون های استروئیدی قابل توجه تر می شوند. این تومورها به طور معمول در دختران قبل از بلوغ یافت نمی شوند و فقط موارد پراکنده در نوجوانان گزارش شده است. پس از یائسگی، فیبروم های رحمی کوچکتر و بدون علامت هستند

فیبروم ها به طور نامتناسب در زنان آمریکایی آفریقایی تبار، با بروز بیشتر، تومورهای بزرگتر، علائم شدید و سن بروز کمتر رخ می دهد. زنان سیاه‌پوست 2.4 برابر بیشتر از زنان سفیدپوست تحت عمل جراحی هیسترکتومی قرار می‌گیرند و میزان میومکتومی برای درمان فیبروم 6.8 برابر بیشتر است. در مقایسه با زنان سفید پوست، زنان سیاه‌پوست در سنین پایین‌تر با فیبروم تشخیص داده می‌شوند، افزایش درد ناشی از فیبروم، افزایش وزن رحم و فیبروم‌های متعدد را گزارش می‌کنند و به دلیل اندازه و محل فیبروم‌ها در معرض خطر کم خونی هستند. شروع زودتر این بیماری نیز احتمال بیشتری دارد که بر بارداری و باروری در زنان سیاه پوست تأثیر بگذارد. به غیر از علائم شدید و آسیب، زنان سیاهپوست بر اساس وضعیت اجتماعی-اقتصادی و دسترسی به مراقبت های بهداشتی و بیمه نیز با نابرابری هایی روبرو هستند. در میان زنانی که به مراقبت های برابر دسترسی دارند، یک پیامد وابسته به نژاد در درمان وجود دارد که نشان می دهد فیبروم رحم در زنان سیاه پوست ممکن است از نظر بیولوژیکی متفاوت باشد.

فیبروم های رحمی به هورمون های استروئیدی جنسی وابسته هستند. پس از بلوغ، سطح استروژن درون زا بر رشد و تکامل رحم تأثیر می گذارد و پس از یائسگی پسرفت می کند.فیبروم ها همچنین بیان گیرنده پروژسترون (PR) و گیرنده استروژن (ER) را افزایش می دهند و بر خلاف میومتر طبیعی آنها را نسبت به هورمون های استروئیدی حساس می کند. بروز شایع‌تر فیبروم در زنان سیاه‌پوست به سطوح بالاتر استرادیول در مقایسه با زنان سفید پوست نسبت داده شده است

علاوه بر سن، نژاد و هورمون‌های استروئیدی، سایر عوامل موثر بر فیبروم‌ها عبارتند از چاقی، تعداد جنسی، سابقه خانوادگی، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مختل کننده غدد درون ریز و کمبود ویتامین D.