مرا به خاطر بسپار

مامان کوکو که از ابتدای فیلم بی‌تفاوت، بی‌حرکت و خاموش است، با شنیدن ترانه پدرش، خاطرات خود را بازیافته، ناگهان لب به سخن می‌گشاید: "پاپای من عادت داشت این آهنگ را برایم بخواند." عشق پدرش به او، جانی تازه به روحش می‌بخشد، نیرویی که عملکرد روانش را باز می‌گرداند. پیام اصلی انیمیشن کوکو این است: ما وقتی نیست می‌شویم که توسط دیگران فراموش شویم. بنابراین راه دستیابی به جاودانگی، زیستنی پایدار در ذهن آیندگان است.