همیشه تصور داشتم که انسان های اولیه تنها از طریق شکار و گوشت حیوانات تغذیه میکردند ولی اشتباه فکر میکردم. بررسی های انجام شده روی دندانهای فسیل انسان های اولیه نشان داده است که بقایای سبزیجات، دانه های گیاهی، غلات و گوشت در دندانهای آنها وجود داشته است.
پژوهشگران دانشگاه ویتز آفریقای جنوبی درضمن تحقیقات جدید خود به شواهدی دست یافتند که نشان می‌دهد انسان‌ها از صدها هزار سال قبل از نشاسته موجود در گیاهان در پخت و پز و خوراک خود استفاده میکردند.این مطالعه به عنوان بخشی از تحقیقات چند زمینه‌ای در مورد نقش گیاهان و آتش در زندگی جوامع دوره میان سنگی و براساس خرده غذاهای کشف شده از آتشدان‌های موجود در غار "کلاسیس ریور" (Klasies River) واقع در آفریقای جنوبی، انجام شد.
سینتیا لاربی مولف ارشد این پژوهش از دپارتمان باستان‌شناسی دانشگاه کمبریج در این باره می‌گوید: "نتایج بررسی‌های ما نشان داد که از این آتشدان‌های کوچک برای پختن غذا استفاده می‌شده است و به طور قطع از ۱۲۰ هزار تا ۶۵ هزار سال قبل، ریشه و تکمه‌های حاوی نشاسته بخشی از رژیم غذایی آنها (انسانهای اولیه) بوده‌اند. (به عبارت دیگر) با وجود ایجاد تغییرات در راهبردهای شکار و فناوری به کار رفته در ابزارهای سنگی، آنها همچنان ریشه و غده گیاهان می‌پختند."
سارا ورز (Sarah Wurz) از مرکز مطالعات جغرافیا، باستان‌شناسی و زیست‌محیطی دانشگاه ویتواترزرند (Witwatersrand) ژوهانسبورگ، نیز دراین باره می‌گوید: "نتایج تحقیق مذکور نشان داد که انسانهای اولیه رژیم غذایی متوازنی را دنبال میکردند و نابغه های اکولوژیکی بودند که توانستند به طور هوشمندانه از محیط پیرامون خود برای به دست آوردند، غذای مناسب و چه بسا دارو، استفاده کنند."
این جوامع با ترکیب ریشه و غده‌های پخته شده به عنوان ماده اصلی با پروتئین و چربی به دست آمده از حلزون‌های صدف‌دار، ماهی‌ها و جانوران کوچک و بزرگی که در آن زمان و مکان خاص می‌زیستند، در حدود ۱۲۰ هزار سال پیش هوش اکولوژیکی فوق‌العاده‌ای را از خود نشان داده و توانستند به طور بهینه خود را با محیط پیرامون خود تطبیق دهند.
به گفته دکتر لاربی، "شواهد به دست آمده از غار کلاسیس ریور که شامل چندین تکه جمجمه انسان و دو تکه آرواره می‌شود که به ۱۲۰ هزار سال تعلق دارند، نشان می‌دهد انسان‌هایی که در آن زمان زندگی میکردند شباهت زیادی به انسانهای امروزی داشتند با این تفاوت که تا حدودی قدرتمندتر بودند."
به گزارش بیگ بنگ به نقل از گروه علم و فناوری آنا، دانشمندان موفق نشدند شواهدی از وجود ماهی در رژیم غذایی آنها پیدا کنند. تیم تحقیقاتی بین‌المللی گمان می‌کند که تغییر مکان نئانتردال‌ها در نتیجه رقابت مستقیم بر سر غذا بوده است. اولین نماینده هوموساپینس‌ها تقریبا ۴۳ هزار سال قبل در اروپا ساکن شد و تقریبا ۳۰۰۰ سال بعد جایگزین نئاندرتال‌ها در منطقه شد. دکتر هرو بوشرنن، از مرکز سنکبرگ دانشگاه تیبینگن، در این باره گفت: «بسیاری از مطالعات به این موضوع می‌پردازند که چیزی باعث این نقل مکان شد. یک فرضیه بیان می‌کند که رژیم تشریحی انسان مدرن دارای تنوع بیشتری است، انعطاف‌پذیر است و اغلب شامل ماهی می‌شود.»
دکتر دراکر و همکارانش به مطالعه قدیمی‌ترین فسیل شناخته شده در غارهای «بوران کایا» در اوکراین پرداختند تا عادات غذایی انسان امروزی نخستین را بررسی کنند. وی در این باره توضیح می‌دهد: «در این تحقیق انسانهای اولیه را به صورت اقلیمی و محلی مورد مطالعه قرار دادیم. تا به حال، همه تجزیه و تحلیل‌ها از رژیم غذایی انسانهای مدرن نخستین براساس اکتشافات جداگانه بوده که به همین دلیل تفسیر آنها بسیار دشوار است.»
از آنجا که دانشمندان فسیلی در رابطه با رژیم غذایی هوموساپینس‌ها در اختیار نداشتند تا رژیم غذایی آنها را مطالعه کنند، به بازسازی منوی غذایی اجدادمان پرداختند. محققان درصد ایزوتوپ‌های پایدار کربن و نیتروژن موجود در استخوان انسانهای اولیه و حیوانات شکاری محلی مانند اسب، گوزن و کل سکایی (نوعی بز کوهی) را اندازه‌گیری کردند.
همچنین آنها محتوای نیتروژن 15 هر امینو اسید را آنالیز کردند؛ بدین صورت نه تنها منشاء نیتروژن بلکه نسبت آن هم مشخص می‌شود. نتایج نشان دهنده نسبت بالایی از ایزوتوپ N15 نیتروژن در انسانهای امروزی نخستین است. برخلاف چیزی که دانشمندان تا پیش از این گمان میکردند، وجود بالای نیتروژن به خاطر مصرف زیاد گوشت ماموت بوده است؛ نه مصرف غذاهای دریایی. همچنین میزان مصرف گیاهان در رژیم غذایی هوموساپینس‌ها به طور شگفت‌انگیزی بالاتر از نئاندرتال‌ها بوده است. از سوی دیگر به نظر می‌رسد منبع اصلی تامین گوشت برای هر دو گونه، ماموت بوده است. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Scientific Reports منتشر شده است.
