خلط یکی از مکانیسم‌های دفاعی بدن برای مبارزه با مواد خارجی است که اگرچه وجودش برای درمان بیماری لازم است، اما می‌تواند باعث مشکلات تنفسی، خارش گلو و آزار دهنده باشد. خوشبختانه روش‌های زیادی برای کاهش خلط و علائم آزاردهنده آن وجود دارد...
پزشک متخصص با بررسی علائم، گرفتن شرح حال و آزمایش علت اصلی افزایش مخاط گلو را تشخیص می‌دهد و براساس آن درمان را آغاز می‌کند. اگر عفونت سینوسی باکتریایی علت آن باشد، پزشک احتمالا داروهای آنتی‌بیوتیک را تجویز می‌کند. اگر عفونت به دلیل ویروس ایجاد شده باشد، مراقبت از بیمار بهترین درمان خلط است.
نکته مهم این است که اگر با افزایش مخاط در گلو مواجه شدید، خود درمانی نکنید. برخی افراد گمان می‌کنند آلرژی و حساسیت تنها دلیل آن هستند و به همین دلیل شروع به مصرف داروهای ضد حساسیت مثل آنتی هیستامین می‌کنند. این داروها باعث خشک شدن مخاط بینی و افزایش خلط می‌شوند.
پزشک ممکن است از داروهای زیر برای درمان خلط گلو استفاده کند:
اکسپکتورانت که جز داروهای بدون نسخه است. این دارو مخاط گلو را رقیق و شل می‌کند. به این ترتیب راحت‌تر از بدن خارج می‌شوند. این دارو را می‌توانید به شکل شربت و قرص تهیه کنید. این دارو برای کودکان زیر چهار سال توصیه نمی‌شود. زنان باردار نیز باید با مشورت پزشک متخصص از آن استفاده کنند.
گایافنزین نیز نوعی اکسپکتورانت است، یعنی به رقیق شدن مخاط کمک می‌کند. این دارو را می‌توانید به صورت شربت مصرف کنید.
سودافد (شبه‌افدرین) و ویکس سینکس (اکسی متازولین) از داروهای ضد احتقان هستند که به توقف تولید مخاط کمک می‌کنند.
داروهای موکولیتیک‌ها که جز داروی استنشاقی هستند. آنها باعث رقیق شدن مخاط در راه‌های هوایی می‌شوند.
بدن همواره در حال تولید مخاط است. خلط گلو اغلب به دلیل بیماری‌های جزیی ایجاد می‌شود که درمان‌های شناخته شده برای آنها وجود دارد. اگر به طور مکرر با تولید بیش از حد مخاط و علائم خلط گلو مواجه هستید؛ بهتر است برای درمان با پزشک متخصص مشورت کنید.
