۱_نظام آموزشی کشورمون چند سالی هست که به شدت دانش آموزسالار شده.اگه یه دانش آموز رو ده بار هم به دفتر بفرستی فوق فوقش با والدینش تماس میگیرن و اونا هم اگه بخوان میان مدرسه!اگرم نیان برای دانش آموز اتفاق خاصی هم رخ نمیده چون سیاست آموزشی اینه که دیگه تحت هیچ شرایطی دانش آموز ها اخراج نشن و از محیط آموزشی فاصله نگیرن.
حالا اگه یه معلم اشتباه کوچیکی انجام بده و والدین ازش شکایت کنن باید به چهار تا معاون و بعدش اداره(اگه کاربیخ پیداکرد)توضیح بده!
۲_درسته که از نظرم نظام آموزشی دانش آموزسالار هست ولی داره بدترین خیانت هارو به دانش آموزها میکنه.اون هارو بی سواد بار میاره و فقط کاری میکنه که برن پایه بالاتر.
شاید فکر کنی منظورم از سواد مطالب غیردرسی و مفیده!نه اصلا این طوری نیست.حتی دیگه برای ساختار آموزش پرورش هم مهم نیست که دانش آموزا مطالب درسی رو اصلا یاد بگیرن یا نه!فقط میخوان اونارو قبول کنن و برن پایه بالاتر.قانون مردودی هم خیلی وقته انگار برداشته شده و امتحان دادن در شهریور هم یه جورایی فرمالیتس!
امسال دو تا دانش آموز سال هفتم دارم که خوندن و نوشتن هم کامل بلد نیستن!یعنی نوشتنشون مثل بچه کلاس دوم هست...بعضی از کلاس نهم ها هم که جدول ضرب بلد نیستن انگار!اینو معلم ریاضی تعریف میکرد.
۳_وقتی یه جلسه معلم میگه کاغذ در بیارید و ده تا سوال با جواب بنویسین به احتمال هشتاد درصد اون روز حوصله نداره که درس بده یا نکته غیردرسی چیزی بگه.فقط میخواد الکی دانش آموزهارو مشغول کنه که شلوغی نکنن.
۴_در این سه سالی که معلم هستم شاید زیر ده تا از والدین درس بچشون رو از من پرسیده باشن!
معاونمون پارسال میگفت که حدود سی تا کارنامه از ترم اول داریم که والدین اصلا نیومدن اون هارو بگیرن!
تازه من در مدرسه ای هستم که هیئت امنایی هست و وضعش نسبت به بقیه کمی بهتره.
متاسفانه اکثر پدرمادرا نسبت به درس بچه هاشون بی تفاوت شدن.
این بی تفاوتی به اوضاع اقتصادی هم ربط داره.مادری که کل فکرش اجاره خونه و قسط و وام باشه دیگه طبیعتاً کوچکترین تمرکزی براشنمی مونه که روی درس خوندن بچش نظارت داشته باشه.میگه خوند که خوند،نخوندهم به درک!
هرچند نباید گذشت از پدرمادرهای باشرافتی که از خودشون میگذرن تا بهترین امکانات رو برای بچه هاشون فراهم کنن تا درس بخونن.
۵_اگه معلم متوسطه اول هستی به کلاس های هفت و هشت خیلی باید از لحاظ انضباطی سخت گیری کنی نسبت به پایه نهم.چون نهم ها اگرم شلوغی کنن سال دیگه ازین مدرسه میرن ولی درباره هفتم ها و هشتم ها این طوری نیست.اگه بیش از حد بهشون رو بدی تا دو سه سال دهنتو سرویس میکنن!
۶_سخت گیری بیش از حد اصلا دیگه جواب نمیده چون باعث نارضایتی دانش آموزها و بعدش والدین میشه.والدین هم به کادر اداری مدرسه فشار میاره و معمولا اون ها هم از والدین حمایت میکنن چون دوست ندارن که والدین شکایت رو به اداره ببره.
برای همین من معتقدم یه معلم خوب کسیه که بتونه با بچه ها در عین مرزبندی رفاقت داشته باشه.
معلم باید سه ضلع یه مثلث رو از خودش راضی نگه داره.
اول دانش آموزها،دوم والدینشون و سوم کادر مدرسه
۷_میدونم خیلی هاتون ازین که معلم ها چیزای مفیدی یادتون نمیدن ناراحت هستین و شایدم هیچ وقت اونارو نبخشین.ولی من وقتی خودم معلم شدم فهمیدم که فقط بیست سی درصد از مشکلات نظام آموزشی تقصیر معلم هاهستش.فکر کن تو داخل یه کلاسی میشی که چهل نفر دانش آموز داره!همین که درستو بدی و اون هارو بتونی مدیریت کنی خودش خیلی سخته دیگه چه برسه به این که نکات غیردرسی بهشون بگی.
جدای ازین جنبه دانش آموزهارو هم باید در نظر گرفت.درباره مسائل مربوط به نوجوونی و بلوغ و نکات حساس باید تا میشه غیرمستقیم باهاشون حرف زد...متاسفانه بعضی محدودیت های فرهنگی دست و بال معلم رو می بنده.
۸_معلم ها از خداشونه که برای عید و امتحانات دانش آموزها زودتر تعطیل بشن.اگه بهتون میگن تا روز آخر باید بیاین به خاطر اینه که دوست ندارن ازشون آتو داشته باشید و به خانوادتون بگین فلان معلم گفته نیاین!
