
ببین،
اگه زمانش نرسه، خدا خرابش میکنه تا نشه.
ببین،
اگه زمانش برسه، خدا درستش میکنه تا بشه.
خودت هم تعجب میکنی که چطور شد، ولی میشه.
تعجب نکن!
آدمها یهو برده خدا میشن؛
همونی که دلش سنگ بود، یهو دلش مثل آب روان میشه.
تا بهت بده اون چیزی که لازمته.
خدا تو رو به آرزوهات میرسونه.
ولی کی؟
زمانی که اون آرزو، تو رو با خدا نزدیکتر کنه.
شاید دیر بده، اما وقتی بده، سیر میده، جوری که هیچکس نداشته باشه چیزی که تو داری.
الهی غم و غصههات به خنده تبدیل بشه و یه گوشه بشینی، از خوشحالی گریه کنی تا خالی بشی...
نویسنده متن:رضا داداشی