۱-تا همین چندماه پیش هر روز آمار پست هایی رو که در ویرگول می نوشتم چک میکردم.این که چقدر بازدید خورده و لینکش کجا پخش شده و...
ولی الآن خیلی وقته دیگه این قضیه برام مهم نیست.حتی بعضی وقتابه صورت عمدی عنوان هایی برای نوشته هام انتخاب میکنم که بازدیدش رو کم کنه!فقططط می‌نویسم برای تخلیه روحی و این که بعضی موقع ها از کاربرای اینجا مشاوره بگیرم.کاش میشد پیجمو خصوصی کنم و فقط بعضیا به مطالبم دسترسی داشته باشن.
واقعا خوندن بعضی حرفام جنبه میخواد چون من بدون تعارف درباره بعضی چیزا صحبت میکنم.
سبک‌نوشتاریم کلا همینه.
۲–دقت کردین ویرگول نمونه ی کوچیک شده ی دنیایی هست که داخلش زندگی میکنین؟
وقتی کسی از ویرگول میره برای چند روز براش دل تنگی میکنیم ولی کم کم دیگه عادی میشه و شاید نبودن اون شخص کلا به چشم نیاد!
دنیا هم همینه.وقتی بمیریم جز فامیل های نزدیکمون فکر نکنم کسی یادمون کنه!
۳–تارا دختری در مدرسه در پست های یکی از کاربرا به پسرا گفته بود مذکرهای بیچاره!
حالا اگه ما درباره دخترا چنین حرفیو بزنیم با لشگر پیروانش ویرگول رو آتیش میزنه!
۴–اگه نمیدونی در ویرگول درباره چی بنویسی بیا و از تجربیات زندگیت بنویس.یا خاطره عجیبی که برات رخ داده.هی با خودت نگو مگه اون جریان برای بقیه مهمه و...
باور کن بعضی وقتا تأثیر یک خاطره از بیست دقیقه مطالب روان شناسی هم بالاتره!
من بعضی وقتا یه خاطره یا تجربه ی زندگی از خودم گذاشتم صرفا برای این که یادگاری بمونه.
بعد یکهو دیدم چقدر استقبال شده و برای بقیه مفید بوده.
با خودم میگفتم چه چرت و پرت مفیدی نوشتم خخخخ
خلاصه درباره هرچیزی دوست داشتی بنویس. نگران قضاوت کاربرا هم نباش(کاری که من داخلش استادم).بقیه نه نونتو میدن نه آبتو!
۵–یکی از کاربرا قبلا نوشته بود که چرا در ویرگول هم مثل اینستاگرام و بقیه جاها بیشتر از مطالب کوتاه و طنز و ...استقبال میشه.
به نظرم ذات شبکه های اجتماعی کلا این طوریه.
بیشتر اوقات افراد برای فرار از مشکلاتشون یا گذروندن وقت به اینجا پناه می برن.
من خودم وقتی حالم بده زیاد حوصله خوندن متن های طولانی و علمی رو ندارم.
نباید انتظار داشته باشیم بقیه به این نیت بیان در فضای مجازی که جوووون.امروز قراره چه چیزای خوبی یاد بگیرم!
۶–بعضی از کاربرای اینجا واقعا شخصیت شناسی خوبی دارن.آدم برگاش می ریزه حقیقتا.حالا اسم هاشونو نمیگم‌که پر رو نشن خخخخ
البته این ویژگی رو اغلب نسل جدید دارن.پارسال به کلاس سال نهمی که خیلی باهاشون رفیق بودم تکلیف دادم که شخصیت منو تحلیل کنین.چیزایی دربارم نوشته بودن که خودمم نمی‌دونستم چنین ویژگی هایی درونم وجود داره!
واقعا نسل عجیبی هستین شما کوچولو ها🤣😄
۷–وقتی یکی کامنت منفی(غیرمنصفانه) درباره پست هام میده یاشخصیتم رو قضاوت می‌کنه اول نگاه میکنم ببینم اون کاربر آشناست یا نه.یعنی قبلا باهاش تعامل داشتم و...
اگه آشنا باشه سعی میکنم یکی دو روز دیگه جواب ابهاماتش رو بدم.(وقتی فضا آروم تر شده)ولی اگه اون کاربر رو زیاد نشناسم و به بقیه پست هام بازخورد نداده باشه سعی میکنم اصلا قضاوتش برام مهم نباشه.شاید بگی چرا این کارو میکنی؟
ببین بعضیا به خودشون زحمت نمیدن برن چهار تا پست از طرف مقابل بخونن.بعد دنبال اینن که یه جمله اشتباه یا آتو از کسی گیر بیارن و دیگه هی با پتک بزنن تو سرش!
والاااا....اگه بلاک کردن رو مساوی دیکتاتوری نمی دیدم قطعا بعضیارو بلاک میکردم که دیگه پست های منو نخونن.به نظرتون این رفتارم درسته؟فکرکنم بعضی از کاربرای ویرگول هم چنین اخلاقی رو داشته باشن🤔
