احساس میکنم که رمان خوندن چیز خاصی به آدم اضافه نمیکنه!مخصوصا رمان های سنگین سیصد چهارصد صفحه ای...خیلی وقتا شده یه رمان حجیم رو خوندم ولی بعدش به شدت پشیمون شدم و بعدش گفتم کاش همون وقت رو میذاشتم برای یه کتاب تاریخی و آموزشی و....
البته به نظرم رمان های مذهبی استثناهستن...یعنی نوع نوشتن و ساختارشون طوریه که مطمعنی با خوندنش در آخر به آرامش می‌رسی و چیزی به ایمانت اضافه میشه...ولی خوندن اکثر رمان ها جز اتلاف وقت و رؤیا پردازی و توهم چیزی نداره به نظرم...نمی‌دونم تا حالا هم برای شما پیش اومده که از طریق اینترنت با یه رمان بولد شده آشنا بشین ولی وقتی که اونو تهیه کردین و شروع به خواندن کردین فهمیدین که اون طوری هم که میگفتن خوب نبود؟!
دقیقا همین بلا خیلی وقته سر من میاد...آخرین نمونش هم رمان من پیش از تو...چند سالی بود که این رمان داخل خونمون بود ولی به خاطر تنبلی طرفش نرفته بودم...تا این که از بیکاری شروع به خوندنش کردم و زیر ۱۰ روز تمومش کردم ولی آخرش واقعا چیز خاصی ازش دستگیرم نشد...نمیخوام اسپویلش کنم برای همین می‌گذرم از این رمان...
به نظرم بهترین کتاب ها کتاب هایی هستن که شخصیتت رو بعد از خوندنش تغییر بدن....یعنی اگه یه کتابی خوندی و بعدش حس کردی اثرخاصی روت نداشته مطمعن باش که فقط وقتت رو هدر دادی...می‌دونم الان بعضیاتون میگین یعنی وقت تو انقدر مهمه که با رمان خوندن مخالفی؟ببین من با رمان خوندن مخالف نیستم و اتفاقا خودمم بیشتر از بیست تا رمان خوندم...وقت اضافه هم تا دلت بخواد دارم...ولی نظرم اینه چون در دنیای امروز آدم ها نسبت به گذشته کمتر کتابخون هستن باید دقت بیشتری روی انتخاب کتاب انجام بدن...چون حوصله ی کتاب خوندن هم همیشه همراه آدم نیست و نباید فرصت های طلایی رو از دست بدیم!....هرچند به نظرم خوندن رمان های سنگین بیشتر به درد کسایی میخوره که می‌خوان به صورت حرفه ای نویسندگی رو شروع کنن و با داستان پردازی آشنا بشن...
نظر تو درباره ی رمان خوندن چیه؟
میتونی چند تا رمان سبک و مفید بهم معرفی کنی؟
