تو زندگیم اشتباهات زیادی روانجام دادم...شاید بگین هر فردی اشتباه می‌کنه...درسته ولی مشکل من این بود که یه اشتباه رو ده ها بار تکرار میکردم...اگه ازبعضی اشتباهاتم درس می گرفتم و دیگه تکرارشون نمی کردم،الآن کلی ازلحاظ مالی و اخلاقی پیشرفت کرده بودم...حسرت گذشته رو خیلی میخورم ولی یه جنبه از شخصیت خودمو خیلی دوست دارم و اون ویژگیم،ناامیدنشدنمه!حتی در سخت ترین لحظات...تامیخواستم ناامیدشم،یه صدایی ازته قلبم می گفت یه باردیگه،فقط یه بار دیگه تلاش کن شاید بار آخره و...
بعضی جاها همه زورم روزدم واقعا...ولی زورم به شیطون نرسید...ازخدامیخوام که منو قوی کنه...
مطمعنم که داریم به ظهور نزدیک میشیم و دوست ندارم که ازقافله عقب بمونم...چه مسیر طولانی رو اومدم واقعا...۲۰ تا دفتر از نداهای درونی ولحظات زندگیم پرکردم...ازشکست هایی که اشک منو دراورد تاپیروزی هایی که باعث شد به خودم افتخار کنم...همشون گذشت والآن اینی هستم که دارم می نویسم...علیرضایی با کوله باری از تجربه!
یک شنبه ۳۱ اردیبهشت،روز اول پاکی
