یه سالی به عنوان معلم مطالعات اجتماعی متوسطه اول انتخاب شدم.در طول این یه سال درک جالبی از نسل جدید پیدا کردم ومیخوام تجربم رو با شما به اشتراک بذارم.در طول این مدت فهمیدم اون تصویری که اینترنت و فضای مجازی از دهه هشتادی ها ارائه میده از زمین تا آسمون با واقعیت فرق می‌کنه...به نظر من دهه هشتادی ها تو بعضی از جنبه ها حتی نسبت به نسل های قبلی خودشون هم بهترن!
۱_دهه هشتادی ها انسان های فهیمی هستند ولی تفاوتی که با نسل ما دارن اینه که حرف زور تو کتشون نمیره.باید با احترام باهاشون حرف زد و نباید موقع ارتباط گرفتن از دید بالا به پایین به اون ها نگاه کرد.مطمعن باشید که اگه با اون ها با زبون خوش حرف بزنید وتحقیرشون نکنید،باهاتون خیلی راحت ارتباط می گیرن.
۲_دهه هشتادی ها از لحاظ فن بیان بامااصلا قابل مقایسه نیستند.اگه معلم اون هارو تشویق کنه و ترس از منفی و نمره ندادن نداشته باشن،مطمعن باشید که از خود معلم هم میتونن بهتر مباحث رو توضیح بدن.دوره ی ما حتی جرأت نمی‌کردیم از معلم سوال بپرسیم ولی دهه هشتادیا اگه موتور حرف زدنشون شروع شه،خیلی زود خاموش نمیشه!
۳_برخلاف اون چیزی که بعضیاتون فکر میکنین نسل بی دینی نیستند.اون ویدئوهای نابهنجاری که در فضای مجازی از بعضی هاشون می بینین،مربوط به درصد کمی ازشون هستند که هیچ قید و بندی ندارن.بعضی هاشون از خود من هم حدیث وآیه بیشتر بلدن.تفاوت اون ها با ما در نوع دریافت فهم دینیشونه.اون ها مثل ما با دوتاحدیث و آیه قانع نمیشن.بلکه باید باهاشون به زبون قوم حرف زد نه به زبون قم!
۴_دهه هشتادی ها مسئولیت پذیری بالایی دارند.کافیه که یه کاری بهشون بسپاری،خیالت کاملا راحت میشه تا جایی که بتونن اون کارو انجام میدم.
۵_رقابت پذیری شدیدی بین دهه هشتادی ها وجود داره.دیگه خوب بودن داخل درس و ورزش و... اون هارو از لحاظ روحی ارضا نمیکنه بلکه دنبال بهترین شدن هستند.
۶_هیچ چیزی مثل اخلاق و محبت این نسل رو جذب نمیکنه.
۷_قبل از این که بخوایم دهه هشتادی هارو قضاوت کنیم،بایدشرایطشون روهم درک کنیم.آیا در زمان ما هم مشکلات اقتصادی وتحریم ها به این شدت بود؟آیا زمان ما هم پول آنقدر بی ارزش بود که بعضی چیزا برامون آرزو بشه؟آیا زمان ما هم فضای مجازی و آسیب هاش انقدر‌فراگیر شده بود؟
باید دهه هشتادی هارو بر اساس چالش هایی که دارن قضاوت کنیم.نه بر اساس ملاک های آرمانی که داخل ذهنون هست!
