محدود

هر چیزی توانی دارد کمیتی دارد و از همه مهم تر محدودیت هایی را دارد

انسان ها هم همین طور

هرچقدر هم نابغه باشند هرچقدر هم که نفوذ و زیرکی داشته باشند

باز منافذ ریزی دیده میشود

شاید هم ریز نباشند

و البته اصلا دیده هم نمی شوند

حتی وقتی که با انها حرف میزنی سال ها زندگی میکنی و از همه چیزشان خبردار میشوی

هیچ وقت ان منفذهایی که روی گردنشان وجود دارد را

نخواهی دید و نخواهی فهمید که چرا بوجود امده

منافذی که همه دارند هرکسی که تا به حال کمی با ذهنش تنها گذاشته شده

وقتی کلمات مانند سیلی هجوم می اورند و از دست می رود بین انها منطقی که با هزار جمله ادبی و تاثیر گذار گفته میشود

یا حتی برعکس

این منفذ های لعنتی راه را بند می اورند

شاید فقط در ظاهر اکسیژن را تنفس می کنیم

ولی در باطن بخاطر محدودیت هایمان

زیر اوار کلمات خفه شده باشیم

با خود کمی تنها گذاشته میشوم

دیگران چطور ایا انها هم خفه شدند ؟