موضوعی که تصمیم گرفته ام برای اولین بار در این پلتفرم درباره اش بنویسم افسردگی است.
همان چیزی که خیلی از آدم ها اسمش را چیز دیگری می گذراند: تنبلی، بی حوصلگی، کج خلقی...
افسردگی می تواند با نشانه هایی مثل: اختلال خواب(کاهش خواب شبانه و افزایش خواب روزانه)، تغییر در اشتها، جمع گریزی، بی علاقه بودن نسبت به فعالیت های روزمره، غم و اندوه و... همراه باشد. (البته این علائم باید بیش از دو هفته ادامه داشته باشد).
گاهی خود فرد یا اطرافیان درون گرایی و اهمال کاری را با افسردگی، اشتباه می گیرند.
متاسفانه افرادی هستند که نمی توانند فرد مبتلاشده را درک کنند و ممکن است برچسب هایی به او بزنند که فرد بیشتر احساس بی ارزشی، ترد شدگی و تنهایی کند.
اصلا چه دلایلی باعث ایجاد افسردگی می شود؟
از دست دادن خانواده یا افراد نزدیک
طلاق
در نوجوانی بلوغ
در بانوان افسردگی پس از زایمان
در مردان عدم موفقیت در کسب و کار
ژنتیک
به طور کلی، حوادثی که از آستانه تحمل فراتر بوده و روان فرد را تحت تأثیر قرار می دهد.
چیزی که اهمیت دارد، این که باید بفهمیم چگونه با این اختلال روبه رو شویم.
یا با فردی که دچار شده چگونه برخورد کنیم؟
افسردگی، ممکن است به صورت حاد و با حمله ی جدی به روح و روان و طولانی مدت به سراغ فرد بیاید. در این صورت باید به متخصص اعصاب و روان(روانپزشک) مراجعه کرد. و با مصرف داروهای ضد افسردگی این اختلال کنترل شود.
و گاهی، با دوره های درمانی کوتاه مدت با یک مشاور یا روانشناس بالینی، بتوانیم این اختلال را کنترل کنیم. (در صورتی که بیماری حاد و طولانی مدت نبوده و بدون دارو قابل کنترل باشد).
برای تشخیص و درمان افسردگی، روانشناس باید علائم را به خوبی مورد بررسی قرار دهد؛ باید از یک سری سوالات استاندارد برای تشخیص افسردگی استفاده کند. بهترین تست برای تشخیص افسردگی، تست افسردگی بک که یکی از معتبر ترین آزمون های روان‌سنجی برای اندازه گیری شدت افسردگی است.(این تست افسردگی را می توانید به صورت آنلاین نیز انجام دهید).
جدی نگرفتن علائم افسردگی عواقبی مانند:
خودکشی
مصرف دخانیات یا مشروبات الکلی
بی زاری از خود
ناامیدی
عدم اعتماد به نفس
احساس پوچی یا بی ارزشی
را به همراه دارد.
علائم افسردگی، ارتباط فرد را با اطرافیان خود تحت تأثیر قرار می دهد. پس اگر یکی از عزیزان شما به این اختلال دچار شده است، باید بدانید که با او چگونه برخورد کنید و به هیچ عنوان اجازه ندهید که احساس تنهایی کند. فکر نکنید با تنهایی حال او بهتر می شود؛ تا حد امکان و تا جایی که احساس بدتری پیدا نکند، او را با خود همراه کنید و فرد را تشویق به چند فعالیت فیزیکی مثل ورزش کردن، شنا، و یا رفتن به خرید با دوستانش کنید.
هیچ وقت به شخصی که با افسردگی دست و پنجه نرم می کند؛ برچسب تنبلی و اهمال کاری نزنید!
در افسردگی انرژی فرد کاهش پیدا می کند؛ و عملا انجام کارهای روزانه برای فرد سخت می شود، بدانید که خیلی اوقات ممکن است فرد تنبلی نکند؛ در این بحران عملکرد مغز به یک پنجم کاهش پیدا می کند و این برداشت ها حال طرف مقابل را وخیم تر می کند. (بهتربود واژه تنبلی به طور کلی حذف می شد. خیلی از بی تفاوتی ها، عقب انداختن کارها، خواب زیاد، در واقع راه حل های غلط برای مواجهه با مشکلات است که ریشه در یک رنج پنهان دارد، باید درک شده و تغییرپیدا کند).
شما می توانید با چندجمله کوتاه حس خوبی را به فرد إلقا کنید:
افسردگی هیچ وقت باعث نمی شود که دیگر دوستت نداشته باشم در کل این مسیر کنارتو هستم.
تو حق داری استراحت کنی، بدون اینکه احساس شرم یا گناه داشته باشی.
برای اینکه دوست داشتنی باشی، لازم‌نیست وانمود کنی خوشحال هستی.
از اینکه از چه آدمی، به چه آدمی، تبدیل شدی ناراحت نباش این خاصیت افسردگی بوده و تو قادر نیستی مثل قبل شاد باشی و این کاملا طبیعی است.
من به تو کمک می کنم و تا بهبود کامل کنارت هستم به شرط آنکه خودت هم تلاش کنی.
هیچ گاه، از اشک ریختن بی دلیل کلافه یا ناراحت نشو افسردگی مثل یک ابر تیره روح و روان تو را در برگرفته پس به او اجازه باریدن بده.
چالشی که در سلامت روان فرد ایجاد شده را نادیده نگیرید و به او کمک کنید.
