سلام رفقا! حالتون چطوره؟ تا حالا شده تو یه رابطه گیر بیفتین که یکی هی بگه "برو باشگاه"؟ آره، می‌دونم، خیلی از ماها این تجربه رو داشتیم. امروز می‌خوام براتون از یه دعوای خیلی رایج بین دخترا و پسرا بگم، یه دعوای خنده‌دار و در عین حال جدی که سر باشگاه رفتنه. جالبه این وسط اونی که اصرار داره خودش اصلا اهل ورزش نیست! بریم ببینیم قضیه چیه؟
چرا گیر دادن به باشگاه رفتن انقدر زیاده؟
اول از همه بیایم ببینیم اصلا چرا این موضوع انقدر مهمه که تبدیل به دعوا میشه؟ خب، چند تا دلیل داره:
نگرانی برای سلامتی: بعضی وقتا واقعا طرف مقابل نگران سلامتی و اندام شماست و دوست داره یه سبک زندگی سالم داشته باشین. این بخشش که خوبه، ولی خب خیلی وقتا گیر دادن‌ها تبدیل به جنگ اعصاب میشه.
کنترل کردن: متاسفانه، بعضی از آدما فکر می‌کنن می‌تونن با گیر دادن، طرف مقابلشون رو کنترل کنن و اون چیزی که خودشون می‌خوان رو بهش تحمیل کنن. اینجاست که داستان جدی میشه.
توقع بی‌جا: یه عده هم هستن که فکر می‌کنن چون خودشون یه کاری رو دوست دارن، پس همه باید دوست داشته باشن!
وقتی اصرار از این طرف، انکار از اون طرف!
حالا تصور کنین، یه نفر هی گیر میده که "بیا بریم باشگاه، خیلی خوبه، حالتو خوب می‌کنه"، اون یکی هم میگه "نه بابا حوصله ندارم، وقت ندارم، خستم". اینجاست که دعوا شروع میشه.
اصرار کننده: "تو اصلا به فکر سلامتیت نیستی، همش تنبلی، باید یه تکونی به خودت بدی."
انکار کننده: "ول کن بابا، مگه همه باید باشگاه برن؟ من اصلا از باشگاه خوشم نمیاد، برو خودت ورزش کن!"
این چرخه همینجور ادامه پیدا می‌کنه و آخرش هم به یه بحث بی‌نتیجه ختم میشه. تازه این وقتی بدتر میشه که اصرار کننده خودش اصلا اهل باشگاه رفتن نباشه!
چرا اونی که گیر میده، خودش نمیره باشگاه؟
اینجاست که قضیه جالب‌تر میشه. چرا یه نفر که خودش اهل باشگاه نیست، اینقدر به طرف مقابلش اصرار می‌کنه؟ خب، چند تا دلیل احتمالی وجود داره:
حس گناه: شاید اصرار کننده خودش احساس گناه می‌کنه که اهل ورزش نیست و با این کار سعی می‌کنه این حس رو جبران کنه. انگار که با ورزش دادن بقیه، خودش هم احساس بهتری پیدا می‌کنه.
فرار از تنبلی: یه جورایی داره از تنبلی خودش فرار می‌کنه. به جای اینکه خودش بلند شه بره باشگاه، ترجیح میده یکی دیگه رو بفرسته تا خودش احساس نکنه که عقب مونده.
اثبات حرف: بعضی وقتا هم قضیه سر اثبات حرفه. طرف میگه "ببین من حرفم درسته، باید بری باشگاه، حتی اگه خودم نمیرم!"
نگرانی کاذب: بعضی وقتا هم نگران سلامتی طرف مقابلش هست، ولی خب راهش رو اشتباه انتخاب کرده و با زور و اصرار پیش میره.
راه حل چیه؟ چطور این مشکل رو حل کنیم؟
خب، حالا که فهمیدیم قضیه از چه قراره، وقتشه راه حل پیدا کنیم. چطور میشه این چرخه دعوا رو شکست؟
صحبت کردن: اولین و مهمترین کار اینه که با هم صحبت کنین. بدون اینکه به هم حمله کنین، احساسات و دلایل خودتون رو بیان کنین.
احترام گذاشتن: به عقاید و انتخاب‌های همدیگه احترام بذارین. قرار نیست همه مثل هم فکر کنن و رفتار کنن.
پیدا کردن راه حل میانه: اگه واقعا نگران سلامتی طرف مقابلتون هستین، سعی کنین با هم یه راه حل میانه پیدا کنین. مثلا ورزش‌هایی رو پیشنهاد بدین که اون طرف هم بهش علاقه داشته باشه.
الگو بودن: به جای اصرار کردن، خودتون یه الگو باشین. وقتی طرف مقابلتون ببینه که شما ورزش می‌کنین و ازش لذت می‌برین، خودش هم ترغیب میشه.
پذیرفتن تفاوت‌ها: اینو بپذیرین که آدما با هم فرق دارن. شاید یکی اصلا از باشگاه خوشش نیاد و شما نباید به زور اون رو مجبور کنین.
جمع‌بندی
رفقا، بحث سر باشگاه رفتن یکی از اون دعواهای رایج بین دخترا و پسراس که خیلی وقتا از یه نگرانی ساده شروع میشه و به یه جنگ اعصاب تموم میشه. یادتون باشه مهمترین چیز تو هر رابطه، احترام گذاشتن و صحبت کردنه. سعی کنین به جای گیر دادن و اصرار کردن، با همدیگه یه راه حل منطقی پیدا کنین.
