آدمی گاه بیآنکه بخواهد، میزبان حضورهایی میشود که زمانِ آمدنشان نابههنگام است؛
و شگفت آنکه همین حضورهای ناخواسته، آنگاه که به نیاز بدل میشوند،
در غیاب، چهرهی حقیقی خود را نشان میدهند.
زهره تاجمیری

هیچ روحی سزاوار تجاوزِ حضور ناخواسته نیست؛
رابطه، اقلیمِ رضایت است، نه اشغالِ بیدعوت.