خیلی مهم نیست که چیزی درباره فیزیک کوانتوم میدونید یا نه؟ اما مطمئنم بعد از خوندن این متن حتما ۲ چیز رو خواهید فهمید. اول اینکه فیزیک کوانتوم چطور میتونه این جمله که میگه «نوع نگاه شما به زندگی و افکارتون، زندگی شما رو شکل میده» رو به خوبی تفسیر کنه. دوم اینکه به چه دلیل باید نوع نگاهمون به زندگی رو تغییر بدیم؟
یکی از مهمترین مباحثی که در فیزیک کوانتوم مطرحه، بحث مشاهده گرِ ناظر بر رفتار ذراته. یکی دوتا آزمایش معروف هم در این زمینه وجود داره که تأثیر وجود مشاهده گر و نوع نگاهش رو بر رفتار ذرات بررسی کردن و مهمترین نتیجهای که از این آزمایشات به دست اومده اینه که وجود مشاهده گر و نوع نگاه اون، روی حرکت و رفتار ذرات به صورت مستقیم اثر میذاره.(اگه دوست داشتین اطلاعات بیشتر به دست بیارین، درباره آزمایش های Quantum Interference و Quantum Zeno Effect و Observer Effect مطالعه کنید).
به بیانی ساده تر اگر بخوام توضیح بدم اینه که بودن یا نبودن یک مشاهده گر و اینکه چطوری به حرکت ذرات نگاه میکنه و اونا رو اندازه گیری میکنه، باعث میشه که ذرات رفتارهای مختلفی رو نشون بدن.
اگر این پدیده رو از فیزیک کوانتوم وام بگیریم و از این منظر به نوع دیدگاه آدمی به زندگی و جریانهای قائم بر اون نگاه کنیم، می بینیم که هر کدام از ما به عنوان مشاهدهگران جریان زندگی، در اتاق کنترل نشستیم و ناظر به رفتار ذراتیم و نوع نگاه ما به زندگیه که تعیین میکنه ذرات موجود در عالم هستی چه رفتاری رو بروز بدن.
حتما دیدین که وقتی مدام به تصادف فکر میکنید، یا برای خودتون رخ میده و یا در حالتهای مختلف در معرض رخداد تصادف قرار میگیرید.وقتی مدام به بیماری فکر میکنید، همواره خودتون یا اطرافیانتون درگیر بیماری هستین. زمانی که به صورت مداوم شکرگزاری میکنید، فراوانی در زندگی تون بیشتر و بیشتر میشه و اینجاست که نقش خودتون به عنوان تنها مسئول زندگیتون بیش از قبل پررنگ میشه.
یادتون باشه ما مسئول همه اتفاقات خوشایند و ناگوار زندگیمون نیستیم ولی به طور قطع اینکه با هر اتفاق چطور برخورد کنیم، مسئولیت ماست.
