محققان دانشگاه استرالیای جنوبی به شرکت کنندگان گفتند که حرکت لبخند صورت را با نگه داشتن مداد یا خودکاری بین دندان‌های خود تکرار و تقلید کنند که این باعث می‌شد گوشه‌های دهان باز‌تر شود. حتی اگر لبخند شرکت کنندگان مصنوعی بود.
در تحقیقات مشخص شد که وقتی شما به زور لبخند زدن را تمرین می‌کنید، آمیگدالا را تحریک می‌کند که انتقال دهنده‌های عصبی را ترغیب می‌کند تا از نظر احساسی مثبت ترغیب شوند.
آمیگدالا قسمت عاطفی مغز محسوب می‌شود و در پردازش پاسخ‌های مربوط به ترس، پرخاشگری و اضطراب نقش اصلی را بازی می‌کند. همچنین در تصمیم گیری و حافظه نقش دارد.
در تحقیقات محققان دریافتند که وقتی یک فرد به زور لبخند زدن را تمرین می‌کنید، آمیگدالا را تحریک می‌کند که انتقال دهنده‌های عصبی را ترغیب کند تا از نظر احساسی مثبت شوند.
محققین این تحقیق ایجاد احساسات مثبت که فقط مربوط به خوشبختی شخصی نیستند بلکه به ادراک نیز مربوط می‌شوند، می‌تواند پیامد‌های جالبی برای سلامت روان داشته باشد.
به گفته الکس دیمیتریو، بنیانگذار مرکز روانپزشکی منلو پارک، این مطالعه یک حلقه بازخورد بالقوه بین ظاهر و احساسات درونی را برجسته می‌کند.
وی ادعا کرد: به خوبی می‌تواند بین ظاهر و احساسات عاطفی ارتباطی وجود داشته باشد، خواه به زور لبخند بزنیم و یا اینکه کمتر اخم کنیم.
قدرت رفتار مثبت، انتظار و طرز فکر را نباید دست کم گرفت. در بسیاری از موارد افسردگی، خلاف این را می‌بینیم، که باعث می‌شود افسردگی و ناراحتی بیشتر دوام بیاورد و اقدام برای تغییر را دشوار کند.
بنا به ادعا یان سادلر، دکترای روانشناسی، از دانشگاه کلمبیا، توجه به چگونگی تأثیرگذاری لبخند‌های مصنوعی بسیار مهم است، همانطور که برای تان اهمیت دارد از نحوه کارکرد هر استراتژی برای کمک به سلامت روان خود آگاه باشید.
قدرت رفتار مثبت، انتظار و ذهنیت را نباید دست کم گرفت. در بسیاری از موارد افسردگی، خلاف این را می‌بینیم، که باعث تقویت روحیه بد برای مدت طولانی‌تر می‌شود و اقدام برای تغییر را دشوار می‌کند.
