تند بادی ز کنج می آید
ترسان ترسان، به صخره ای پناه بردم
صخره، نرم و لرزان بود
تند باد آمد
ولی به صخره، آسیبی نرساند
مات و مبهوت مانده بودم
صخره ای به این سهلی و نرمی!
مگر می شود!
صخره، به اندازه ای نرم بود
که با دستان کوچک من، تکان می خورد
خدا گر بخواهد ز تند باد مهلک،
نسیمی لطیف می آفریند
(مهدی کریمی بابا احمدی)
