خوندن این کتاب رو از این جهت دوست دارم که باهام همدردی کرد،مثل کسی که مقابلم بنشینه و افکار و احساساتم رو از اعماق درونم بیرون بکشه و با زیباترین و واضح ترین جملات ابرازشون کنه.
«در دنیایی کمال طلب باید به ما یادآوری شود که لنگ زدن و کم داشتن،پشیمانی و درک دیرهنگام ،همه خصوصیات ذاتی این حیوان نصفه نیمه تکامل یافته و اغلب کله شق است»
فقط اگر کل کتاب رو بخونین احتمالا به این نکته هم پی می برین که درد ما نه تنها این نیست که در کشوری کاملا مدرن زندگی نمی کنیم بلکه بلعکس «شایسته سالاری» و «فرصت ها ی برابر برای همه» «وانمود کردن به شادی» رو هم درک نمی کنیم و این بیشتر به دردمون اضافه می کنه.
