یک سخنرانی خوب می‌تواند در آخرین لحظات شکل بگیرد. چنانچه می‌خواهید مخاطبان خود را شگفت زده کنید، می‌توانید نیازهای اولیه برای یک پایان خوب مثل یک سری روش‌ها برای یک پایان خلاقانه را یاد بگیرید، همچنین می‌توانید یک سری روش‌هایی را که باید از آنها پرهیز کنید را هم یاد بگیرید.
روش 1 از 3: پایان سخنرانی
مهم‌ترین نکته برای پایان یک سخنرانی، به یاد داشتن این است که مخاطبان شما چه چیزی را باید از سخنرانی یاد می‌گرفتند. چنانچه مقدمه و محتوا شامل مطالبی هست که مخاطبان باید آنها را یاد بگیرند، نتیجه گیری باید تکرار این دو ایده اصلی در پایان باشد.
در اکثر مواقع، نتیجه ممکن است مروری بر مقدمه باشد تا که نشان دهد سخنرانی، تاکیدی بر نکات مهم اولیه است. چنانچه از یک مثال یا یک مورد خاص استفاده کرده‌اید، مرجع آن را در مقدمه بخوانید تا بتوانید در نتیجه‌گیری از آن مثال استفاده کنید. این کار می‌تواند یک روش عالی برای احاطه بر سخنرانی باشد و مخاطبان را حیرت زده کند.
یک سخنرانی باید پروسه زیادی را طی کند تا مثال و جزئیات بیشتری را به مخاطبان ارائه کند، اما نتیجه گیری می‌تواند فرصت خوبی برای مهم جلوه دادن آن نکته‌ها باشد. متناسب با محتوای سخنرانیتان چنانچه، جزئیات پیچیده زیادی را درباره تغییرات آب و هوایی ارائه داده‌اید، پایان کار زمان مناسبی برای بیان اولین موردی است که مطالعه کرده‌اید یا یک تجربه شخصی که به تاکید بر نکات مهمی که بیان کرده‌اید، کمک می‌کند. سخنرانی را برای مخاطبان خود واقعی جلوه دهید.
اگر یک سخنرانی با عنوان جذابی را نوشته‌اید، با تکرار کردن، توضیح دادن یا استفاده از آن به طور طبیعی در زبان سخنرانی از آن به عنوان فرصتی برای اشاره به پایان سخنرانی استفاده کنید. مخاطبان با شنیدن عنوان به طور خودجوش مشتاق و خوشحال می‌شوند زیرا برای آنها مهم است. این می‌تواند هر زمانی در طی سخنرانی اتفاق بیفتد اما ممکن است استفاده از آن در پایان سخنرانی بسیار موثر باشد.
نتیجه گیری فکر سخنرانان بسیاری را به خود مشغول می‌کند. نیازی به سود بردن از آن نیست. اگر به پایان نزدیک می‌شوید از بیان آن نترسید و از عبارت " در نتیجه" برای اشاره به نزدیک شدن به پایان سخنرانی خود استفاده کنید. این راهی مطمئنی است که به مخاطبان بفهمانید که سخنرانیتان پایان یافته و پس از آن باید مشتاق شنیدن نکات نهایی شما باشند.
یک حرکت انتقالی خوب برای اشاره به نزدیک شدن به پایان یک سخنرانی یا بحث غیر رسمی، تشکر کردن از مخاطبان برای گوش دادن و مشارکت در مذاکرات است. این می‌تواند یک راه خوب برای انتقال به پاراگراف نهایی خود یا آخرین نکته‌ای که می‌خواهید بیان کنید، باشد. مخاطبان زمانی که دریابند پایان سخنرانی نزدیک است کمی بیشتر می‌نشینند.
روش 2 از 3: تاکید بر پایان سخنرانی
یک روش عالی برای مشتاق کردن مخاطبان و تاکید بر نکات مهم خود، کاهش سرعت سخنرانی است. سرعت سخنرانی را به طور قابل توجهی پایین بیاورید. در بین کلمات خود مکث طولانی بکنید و مکث‌های حساب شده‌ای را در موقعیت‌های ویژه جهت کمک به تاکید بر نکات کلیدی و مهم در لحظات آخر به کار ببرید. اگر کسی ادامه سخنرانی را از دست داد، باید بتواند مطالبی را فقط از این راه دریافت کند.
اگر یک محتوای پیچیده یا زنجیره‌ای از جزئیات تخصصی را در طول سخنرانی ارائه داده‌اید، پایان سخنرانی فرصت خوبی برای شفاف سازی مطالب و پایان دادن با یک محتوای مثبت است. اگر مخاطبان بدانند که موقعیت تغییر پذیر است و آن چیز‌ها آنقدر غم‌انگیز نیستند می‌تواند برای مخاطبانتان انرژی بخش باشد.
تکرار یک عبارت یا چند جمله، می‌تواند روش خوبی برای تاکید بر نکات مهم و کلیدی باشد و کمک می‌کند که سخنرانی شما با موفقیت اتمام یابد. می‌توانید کل عبارت‌ها را تکرار کنید یا از یک ساختار جمله‌ای همسان برای پایان دادن به سخنرانی خود با تکرار کردن، استفاده کنید.
سخنرانیهای متقاعد کننده از شما درخواست حل یک مسئله خاص را می‌کنند و یک راه عالی برای پایان چنین سخنرانی‌هایی، این است که به مخاطبانتان بگویید که دقیقاً چه کاری را الان باید انجام دهند تا آن تغییری را که از آن صحبت می‌کنید، ایجاد کند. با نشان دادن شماره تلفنی که بتوانند با آن تماس بگیرند، یا با نام نویسی در لیست خاصی از نامه‌های افرادی که راجع به یک موضوع فرستاده‌اند، یا با کمک کردن به آنها جهت ارتباط با افراد مجلس ضمن مشورت در رابطه با این موضوع، سخنرانی را پایان دهید. همچنین در صورت لزوم لیست یا فرم نام نویسی در اختیار هر فرد قرار دهید. آنها را مشارکت دهید.
یکی از بدترین راه‌ها برای پایان یک سخنرانی، از دست دادن انگیزه است مثل این است که شخصی وسط حرف‌تان پریده باشد. حتی اگر نگران باشید که سخنرانیتان طولانی شد، زمانی را برای یک پایان مناسب اختصاص دهید. نکات نهایی خود را واضح و مستقیم خلاصه کنید. فقط میکروفون را رها کرده و صحنه را ترک نکنید. از بکار بردن سطر‌های آخر ذکر شده خودداری کنید.
پایان سخنرانی زمان بدی برای کنار گذاشتن متن است. اگر پایان خوبی را آماده کرده‌اید، اما ناگهان مطلبی را به یاد می‌آورید که می‌خواستید بگویید، در حالی که باید سخنرانی را خاتمه دهید آن مطلب را از ذهنتان بیرون کنید. پایان سخنرانی یکی از مهم‌ترین بخش‌های سخنرانی است پس به نحو احسن و به وضوح این کار را انجام دهید به کوتاه گویی و مختصر گویی بسنده کنید و آن را کش ندهید.
سخنرانی عمومی سخت است اما با جلب توجه‌ها به ضعف خود سخت‌ترش نکنید. چنانچه فکر می‌کنید سخنرانی خوب پیش نرفته است، یا زیادی طولش داده‌اید، با بیان این حقیقت آن را به پایان نرسانید. این کار سخنرانی را بهتر نمی‌کند. فقط می‌توانید با بیان کردن اشکال قابل توجه آن، سخنرانی را به پایان برسانید.
پایان سخنرانی زمانی برای خلاصه کردن و تکرار کردن نکات اصلی است نه بیان یک مطلب نامفهوم. حتی اگر فکر می‌کنید که این کار در پایان سخنرانی مخاطبان را شگفت زده می‌کند، از لحظات پایانی برای توضیح یک مطلب پیچیده استفاده نکنید. اجازه دهید که مخاطبان به ذهن‌شان استراحت دهند و به مرحله دیگری انتقال یابند.
اگر در مورد ترس‌های جنگ صحبت می‌کنید، پرسش و پاسخ در پایان این سخنرانی نامناسب است و یا استفاده از ترفند مشارکت دادن مخاطبان [در اینگونه سخنرانی‌ها] خارج از بحث اساسی متن است. نتیجه کاملاً متفاوتی را بیان نکنید و ریتم سخنرانی را با این کار خراب نکنید.
